اختلالات گفتاری چیست؟
اختلالات گفتاری می توانند بر نحوه ایجاد آواها برای ادای کلمات در فرد تأثیر بگذارند. برخی اختلالات در بیان نیز ممکن است اختلالات گفتاری تلقی شود.
یکی از اختلالات گفتاری که معمولاً تجربه می شود، لکنت زبان است. سایر اختلالات شامل آپراکسی و دیس آرتریا است.
آپراکسی نوعی اختلال گفتاری-حرکتی است که در اثر آسیب به قسمت هایی از مغز که مربوط به گفتار است ایجاد می شود.
دیس آرتریا نوعی اختلال گفتاری-حرکتی است که در آن ممکن است عضلات دهان، صورت یا دستگاه تنفسی ضعیف شده و یا در حرکت دچار مشکل شوند.
برخی از افراد مبتلا به اختلالات گفتاری از آنچه می خواهند بگویند آگاه هستند اما قادر به بیان افکار خود نیستند. این ممکن است منجر به مسائل عزت نفس و ایجاد افسردگی شود.
اختلالات گفتار می تواند بزرگسالان و کودکان را تحت تأثیر قرار دهد. درمان زود هنگام می تواند این شرایط را اصلاح کند.
چه عواملی باعث اختلالات گفتاری می شود؟
اختلالات گفتاری بر تارهای صوتی، عضلات، اعصاب و سایر ساختارهای گلو تأثیر می گذارد.
علل ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آسیب طناب صوتی
- ضربه مغزی
- ضعف عضلانی
- ضعف تنفسی
- سکته های مغزی
- پولیپ یا ندول روی تارهای صوتی
- فلج تار صوتی
افرادی که دارای برخی شرایط پزشکی یا رشدی هستند ممکن است دارای اختلالات گفتاری نیز باشند. شرایط رایجی که می تواند منجر به این اختلالات شود:
- اوتیسم
- اختلال بیش فعالی و نقص توجه (ADHD)
- سکته های مغزی
- سرطان دهان
- سرطان حنجره
- بیماری هانتینگتون
- زوال عقل
- اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS)، که به عنوان بیماری لو گریگ نیز شناخته می شود
اختلالات گفتاری ممکن است ارثی باشد و ممکن است با گذشت زمان ایجاد شود.
علائم چیست؟
بسته به علت، علائم مختلفی ممکن است وجود داشته باشد. علائم رایجی که افراد مبتلا به اختلالات گفتاری تجربه می کنند عبارتند از:
- تکرار اصوات، که اغلب در افرادی که لکنت دارند دیده می شود
- اضافه کردن صداها و کلمات اضافی
- کلمات کشیده
- حرکات تند هنگام مکالمه، معمولاً شامل سر
- در حین صحبت چندین بار چشمک می زند
- ناامیدی قابل مشاهده هنگام تلاش برای برقراری ارتباط
- مکث مکرر هنگام صحبت کردن
- هنگام صحبت کردن صداها تحریف می شوند
- گرفتگی صدا، یا صحبت با صدای خش دار یا صدای ماسه ای
چگونه اختلالات گفتاری تشخیص داده می شود؟
آزمایش های زیادی برای تشخیص این اختلالات در دسترس است.
آزمون غربالگری فن بیان
معاینه غربالگری مفصل دنور (DASE) یک سیستم آزمایش معمول برای تشخیص اختلالات مفصلی است. این آزمون وضوح تلفظ را در کودکان بین 2 تا 7 سال ارزیابی می کند. این آزمون پنج دقیقه ای از تمرینات مختلف برای ارزیابی گفتار کودک استفاده می کند.
مقیاس نقاط عطف اولیه زبان 2
این آزمایش، ایجاد شده توسط متخصص اطفال، متخصص اعصاب و روان جیمز کوپلان، رشد زبان کودک را تعیین می کند. این تست می تواند به سرعت اختلالات گفتاری یا زبانی تاخیر گفتار را تشخیص دهد.
آزمون واژگان تصویری Peabody، اصلاح شده
این آزمون لغات و توانایی صحبت کردن فرد را اندازه گیری می کند. فرد به کلمات مختلف گوش داده و تصاویری را انتخاب می کند که کلمات را توصیف می کند. افرادی که دارای ناتوانی شدید فکری هستند و نابینایان قادر به انجام این ارزیابی نیستند. آزمون واژگان تصویری Peabody از زمان اجرای اولین نسخه در سال 1959 بارها مورد بازنگری قرار گرفته است.
روش های درمانی به چه صورت است؟
اختلالات خفیف گفتاری ممکن است به هیچ درمانی نیاز نداشته باشد. برخی از اختلالات گفتاری ممکن است به سادگی برطرف شوند. دیگران می توانند با گفتاردرمانی بهبود یابند.
درمان متفاوت است و به نوع اختلال بستگی دارد. در گفتاردرمانی، یک درمانگر حرفه ای شما را از طریق تمریناتی که برای تقویت عضلات صورت و گلو شما هستند راهنمایی می کند. شما یاد خواهید گرفت که تنفس خود را کنترل کنید. تمرینات تقویت عضله و تنفس کنترل شده به بهبود صدای کلمات کمک می کند. همچنین می توانید روش های گفتار روان را تمرین کنید.
برخی از افراد مبتلا به اختلالات گفتاری-عصبی، خجالت یا افسردگی را تجربه می کنند. گفتگو درمانی ممکن است در این شرایط مفید باشد. یک درمانگر در مورد راه های کنار آمدن با شرایط و راه های بهبود چشم انداز وضعیت شما صحبت خواهد کرد. اگر افسردگی شما شدید است، داروهای ضد افسردگی می توانند به شما کمک کنند.
عوارض احتمالی چیست؟
اختلالات گفتاری درمان نشده ممکن است باعث شود فرد اضطراب زیادی را تجربه کند. با گذشت زمان، این اضطراب می تواند باعث ایجاد اختلالات اضطرابی یا ترس از صحبت در جمع شود. درمان به موقع اضطراب می تواند از بروز اختلالات اضطرابی یا فوبیا جلوگیری کند. گزینه های درمانی شامل مکالمه درمانی و داروهای ضد اضطراب است.
چشم انداز بلند مدت چیست؟
چشم انداز برای افرادی که به دنبال درمان زودرس هستند بهبود می یابد. درمان به موقع کمک می کند تا از بدتر شدن اختلال گفتاری جلوگیری شود. چشم انداز معلولان دائمی به شدت معلولیت بستگی دارد.
