درمان بیماری های نقص ایمنی

درمان بیماری های نقص ایمنی

درمان بیماری های نقص ایمنی

درمان بیماری های نقص ایمنی به شرایط خاص هر بیماری بستگی دارد. به عنوان مثال، ایدز چندین عفونت مختلف ایجاد می کند. پزشک برای هر عفونت داروهایی تجویز خواهد کرد و در صورت لزوم ممکن است یک داروی ضد ویروس برای درمان بیماری و عفونت حاصل از HIV به شما داده شود.

درمان بیماری های نقص ایمنی معمولاً شامل آنتی بیوتیک ها و درمان ایمونوگلوبولین است. سایر داروهای ضد ویروسی، آمانتادین و آسیکلوویر یا دارویی به نام اینترفرون برای درمان عفونت های ویروسی ناشی از اختلالات نقص سیستم ایمنی بدن استفاده می شود.

اگر مغز استخوان شما به اندازه کافی لنفوسیت تولید نمی کند، پزشک ممکن است پیوند مغز استخوان (سلول بنیادی) را سفارش دهد.

چگونه می توان از اختلالات نقص ایمنی جلوگیری کرد؟

اختلالات نقص ایمنی اولیه قابل کنترل و درمان است، اما نمی توان از آن ها جلوگیری کرد.

از چند راه می توان از بروز اختلالات ثانویه جلوگیری کرد. به عنوان مثال، می توان با نداشتن رابطه جنسی محافظت نشده با شخصی که مبتلا به HIV است، از ابتلا به ایدز جلوگیری کنید.

خواب برای سیستم ایمنی سالم بسیار مهم است. بزرگسالان در هر شب حدودا به هشت ساعت خواب نیاز دارند. همچنین اگر سیستم ایمنی بدن شما به درستی کار نمی کند از تماس با افرادی که مریض هستند خودداری کنید.

اگر فردی مبتلا به یک بیماری نقص ایمنی مسری مانند ایدز باشد، می تواند با رعایت نکات بهداشتی و عدم اشتراک وسایل شخصی دیگران را از ابتلا به بیماری ایمن نگه دارد.

چشم انداز شخص مبتلا به نقص سیستم ایمنی چیست؟

اکثر پزشکان معتقد هستند که افراد مبتلا به اختلالات نقص ایمنی می توانند زندگی کامل و مثمر ثمر داشته باشند. شناسایی و درمان بیماری های نقص ایمنی بسیار مهم است.

شاید این سوال برای شما نیز مطرح باشد:
من سابقه خانوادگی اختلالات نقص ایمنی را دارم. فرزندان من چه زمانی باید برای این مورد غربالگری شوند؟

پاسخ به این سوال از زبان متخصصین:
سابقه خانوادگی نقص ایمنی اولیه قویترین پیش بینی کننده یک اختلال است. در بدو تولد و تنها برای چند ماه، نوزادان تا حدی از ابتلا به عفونت، توسط آنتی بادی هایی که مادرانشان به آن ها منتقل می کنند محافظت می شوند. به طور معمول هرچه سن بروز علائم نقص ایمنی در کودکان پایین تر باشد، این اختلال شدیدتر می شود. آزمایش می تواند در طی چند ماه اول انجام شود، اما شناخت علائم اولیه نیز مهم است: عفونت های مکرر و تاخیر رشد. غربالگری آزمایشگاهی اولیه باید شامل شمارش کامل خون با دیفرانسیل و اندازه گیری ایمونوگلوبولین سرم و سطح مکمل باشد. با مراجعه به آزمایشگاه ژنتیک و مشاوره ژنتیک کلیه اقدامات گام به گام برای شما مشخص خواهد شد.

Leave A Comment