راه درمان پره اکلامپسی چیست؟
پره اکلامپسی عارضه ای است که برخی زنان در بارداری آن را تجربه می کنند. این حالت غالباً پس از 20 هفته بارداری اتفاق می افتد، اما به ندرت می تواند زودتر یا بعد از زایمان ایجاد شود. علائم اصلی پره اکلامپسی فشار خون بالا و اختلال در عملکرد طبیعی برخی ارگان هاست. علامت احتمالی دفع پروتئین اضافی در ادرار است. در این مقاله سعی داریم به بررسی ٰدرمان پره اکلامپسی بپردازیم.
علت دقیق بروز پره اکلامپسی ناشناخته است. کارشناسان فکر می کنند که این مسئله به دلیل مشکلاتی در رگ های خونی است که جفت را به رحم متصل می کنند.
در مراحل اولیه بارداری، عروق خونی جدیدی بین جفت و دیواره رحم تشکیل می شوند. این رگ های خونی جدید ممکن است به چندین دلیل دچار اختلال شوند از جمله:
- جریان خون ناکافی به رحم
- آسیب رگ های خونی
- مشکلات سیستم ایمنی بدن
- عوامل ژنتیکی
این رگ های خونی غیرطبیعی میزان خونی را که باید به سمت جفت حرکت کند، محدود می کنند. این اختلال عملکرد می تواند باعث افزایش فشار خون زن باردار شود.
در صورت عدم درمان پره اکلامپسی تهدیدی برای مادر و فرزند محسوب می شود. از آنجا که مشکلاتی در جفت وجود دارد، درمان توصیه شده برای پره اکلامپسی زایمان کودک و جفت است. خطرات و مزایای مربوط به زمان زایمان بر اساس شدت بیماری است.
تشخیص پره اکلامپسی در اوایل بارداری می تواند مشکل باشد. کودک برای رشد به زمان نیاز دارد، اما باید از عوارض جدی جلوگیری کرد. در این حالت، پزشک ممکن است سولفات منیزیم و همچنین داروهایی برای کمک به کاهش فشار خون تجویز کند.
درمان پره اکلامپسی با سولفات منیزیم برای جلوگیری از تشنج در زنان مبتلا می باشد. همچنین می تواند به طولانی شدن بارداری تا دو روز کمک کند. این زمان اجازه می دهد داروهایی که سرعت رشد ریه کودک شما را تسریع می کنند، تجویز شوند.
علائم پره اکلامپسی چیست؟
در بعضی از خانم ها، پره اکلامپسی به تدریج و بدون هیچ علائمی ایجاد می شود.
فشار خون بالا، نشانه اصلی پره اکلامپسی، معمولاً به طور ناگهانی اتفاق می افتد. به همین دلیل برای زنان باردار مهم است که فشار خون خود را دقیقاً کنترل کنند، خصوصاً در اواخر بارداری. اندازه گیری فشار خون 140/90 میلی متر جیوه یا بالاتر، که در دو زمان جداگانه و حداقل با فاصله چهار ساعت از هم باشد، غیر طبیعی تلقی می شود.
علاوه بر فشار خون بالا، سایر علائم یا نشانه های پره اکلامپسی شامل موارد زیر است:
- پروتئین اضافی در ادرار
- مقدار ادرار کاهش یافته است
- تعداد پلاکت در خون کم است
- سردردهای شدید
- مشکلات بینایی مانند از دست دادن بینایی، تاری دید و حساسیت به نور
- درد در قسمت فوقانی شکم، معمولاً زیر دنده ها در سمت راست
- استفراغ یا حالت تهوع
- عملکرد غیر طبیعی کبد
- مشکل تنفس به دلیل مایع در ریه ها
- افزایش سریع وزن و تورم، به ویژه در صورت و دست ها
اگر پزشک شما به پره اکلامپسی مشکوک باشد، آزمایش خون و ادرار را برای تشخیص انجام می دهد.
عوارض احتمالی چیست؟
اگر در اوایل بارداری به پره اکلامپسی مبتلا شوید، احتمالاً بیشتر دچار عوارض خواهید شد. در برخی موارد، پزشکان باید زایمان القایی یا زایمان سزارین را برای برداشتن کودک انجام دهند. این باعث جلوگیری از پیشرفت پره اکلامپسی می شود و باید منجر به برطرف شدن وضعیت شود.
در صورت عدم درمان، ممکن است عوارضی ایجاد شود. برخی از عوارض پره اکلامپسی شامل موارد زیر است:
کمبود اکسیژن به جفت که می تواند باعث رشد کند، وزن کم هنگام تولد، یا تولد زودرس کودک یا حتی تولد نوزاد مرده شود
جدا شدن جفت، یا جدا شدن جفت از دیواره رحم، که می تواند باعث خونریزی شدید و آسیب به جفت شود.
سندرم HELLP، که باعث از بین رفتن گلبول های قرمز خون، افزایش آنزیم های کبدی و کاهش تعداد پلاکت خون می شود و در نتیجه باعث آسیب به اندام ها می شود.
اکلامپسی، که پره اکلامپسی همراه با تشنج است
سکته مغزی، که می تواند منجر به آسیب دائمی مغز یا حتی مرگ شود
زنانی که به پره اکلامپسی مبتلا می شوند، با افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی مواجه هستند. خطر ابتلا به پره اکلامپسی در بارداری های آینده نیز افزایش می یابد. زنانی که دچار پره اکلامپسی شده اند 16 درصد احتمال دارد که در بارداری آینده دوباره به آن مبتلا شوند.
درمان پره اکلامپسی با سولفات منیزیم
تنها روش درمانی برای جلوگیری از پیشرفت پره اکلامپسی که منجر به رفع آن می شود، زایمان کودک و جفت است. انتظار برای زایمان می تواند خطر عوارض را افزایش دهد اما زایمان خیلی زود در بارداری خطر زایمان زودرس را افزایش می دهد.
اگر برای زایمان خیلی زود است، ممکن است به شما گفته شود صبر کنید تا کودک به اندازه کافی بالغ شود تا زایمان اتفاق بیوفتد و خطرات احتمالی را به حداقل برسانید.
بسته به شدت بیماری و سن حاملگی، پزشکان توصیه می کنند زنان مبتلا به پره اکلامپسی بیشتر برای ویزیت های سرپایی قبل از زایمان مراجعه کنند یا احتمالاً در بیمارستان بستری شوند. آنها احتمالاً آزمایشات مکرر خون و ادرار انجام می دهند. همچنین ممکن است موارد زیر را تجویز کنند:
- داروهایی برای کاهش فشار خون
- کورتیکواستروئیدها برای کمک به بلوغ ریه های کودک و بهبود سلامت مادر
در موارد شدید پره اکلامپسی، پزشکان اغلب داروهای ضد تشنج مانند سولفات منیزیم را توصیه می کنند. سولفات منیزیم ماده معدنی است که خطرات تشنج را در زنان مبتلا به پره اکلامپسی کاهش می دهد. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی دارو را به صورت وریدی تجویز می کند.
گاهی اوقات، برای طولانی شدن بارداری تا دو روز نیز از آن استفاده می شود. این کار زمان کافی برای داروهای کورتیکواستروئید برای بهبود عملکرد ریه کودک را فراهم می کند.
سولفات منیزیم معمولاً بلافاصله اثر می گذارد. به طور معمول تا حدود 24 ساعت پس از زایمان کودک این دارو تجویز می شود. زنانی که سولفات منیزیم دریافت می کنند برای نظارت دقیق بر درمان در بیمارستان بستری می شوند.
آیا سولفات منیزیم عوارض جانبی دارد؟
سولفات منیزیم می تواند برای برخی از افراد مبتلا به پره اکلامپسی مفید باشد. اما خطر مصرف بیش از حد منیزیم وجود دارد که سمیت منیزیم نامیده می شود. مصرف بیش از حد منیزیم می تواند تهدید کننده زندگی مادر و کودک باشد. در زنان، شایع ترین علائم عبارتند از:
- حالت تهوع، اسهال یا استفراغ
- افت شدید فشار خون
- ضربان قلب آهسته یا نامنظم
- مشکلات تنفسی
- کمبود مواد معدنی غیر از منیزیم، به ویژه کلسیم
- گیجی یا منگی
- کما
- حمله قلبی
- آسیب کلیه
در کودک، سمیت منیزیم می تواند باعث تون عضلانی کم شود. این امر به دلیل کنترل ضعیف عضلات و تراکم استخوان کم است. این شرایط می تواند کودک را در معرض خطر بیشتری برای صدماتی مانند شکستگی استخوان و حتی مرگ قرار دهد.
پزشکان سمیت منیزیم را با موارد زیر درمان می کنند:
- دادن پاد دارو
- مایعات
- اکسیژن
- دیالیز
برای جلوگیری از بروز سمیت منیزیم، پزشک باید میزان مصرف شما را از نزدیک کنترل کند. آنها همچنین ممکن است از احساس شما بپرسند، علائم و تنفس را کنترل کرده و اغلب رفلکس ها را بررسی کنند.
اگر دوز مناسب دریافت کرده و عملکرد طبیعی کلیه داشته باشید، خطر سمیت ناشی از سولفات منیزیم کم است.
چشم انداز
اگر مبتلا به پره اکلامپسی هستید، ممکن است پزشک در تمام مدت زایمان به شما سولفات منیزیم بدهد. فشار خون شما باید طی چند روز تا چند هفته بعد از زایمان به حد طبیعی برسد. از آنجا که این بیماری ممکن است بلافاصله برطرف نشود، پیگیری دقیق پس از زایمان و مدتی بعد از آن مهم است.
بهترین راه برای جلوگیری از عوارض ناشی از پره اکلامپسی، تشخیص به موقع آن است. وقتی به ویزیت های مراقبت های دوران بارداری می روید، همیشه علائم جدید را به پزشک خود بگویید.
