علائم و نشانه های لوپوس

علائم و نشانه های لوپوس

علائم و نشانه های لوپوس

تشخیص لوپوس توسط یک آزمایش خون یا عکس رادیولوژی انجام نمی شود بلکه علائم و نشانه های لوپوس مهم ترین چیز در تشخیص این بیماری می باشند.

تحقیقات نشان داده اند که آنتی بادی های خاصی برای لوپوس وجود دارد، از جمله DNA دو رشته (ds-DNA) و آنتی بادی اسمیت (Sm). آنتی بادی Sm نیز با بیماری کلیوی مرتبط با SLE (نفریت) همراه است.

پزشک معالج شما ابتدا تاریخچه پزشکی شما را درخواست می کند و معاینه جسمی را انجام می دهد. آن ها درباره علائم و نشانه های لوپوس در شما سؤال می کنند، از جمله این که چه مدت آن ها را داشته اید، و آیا سابقه خانوادگی لوپوس یا سایر بیماری های خود ایمنی را دارید.

علاوه بر درخواست تاریخچه پزشکی دقیق و انجام معاینه جسمی، ارائه دهنده خدمات درمانی شما ممکن است آزمایش های زیر را برای تشخیص لوپوس انجام دهد:

آزمایش خون: این می تواند شامل یک شمارش کامل خون (CBC) باشد، از آزمایش خون برای تعیین تعداد و نوع گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت های خون استفاده می شود. آزمایشات دیگری که ممکن است درخواست شوند شامل میزان رسوب گلبول های قرمز، آزمایش واکنش پروتئین C (CRP) و آزمایش آنتی بادی ضد هسته ای است که می تواند نشانگر افزایش فعالیت سیستم ایمنی باشد.
آزمایش ادرار: با استفاده از آزمایش ادرار می توان میزان خون یا پروتئین را در ادرار تشخیص داد. این می تواند نشان دهد که لوپوس ممکن است بر کلیه های شما اثر بگذارد.
آزمایشات تصویربرداری: اشعه X قفسه سینه و اکوکاردیوگرام دو مطالعه تصویربرداری هستند که ممکن است نشان دهنده التهاب یا ایجاد مایعات در قلب و ریه های شما باشد.
بیوپسی بافت: ارائه دهنده خدمات درمانی شما می تواند بیوپسی – یا نمونه ای از سلول ها – را از ناحیه بثورات انجام دهد تا مشخص کند سلول های معمولی برای شخص مبتلا به لوپوس وجود دارد یا خیر. اگر آسیب کلیوی وجود داشته باشد، ممکن است بیوپسی کلیه برای تعیین یک درمان مناسب لازم باشد.

انواع لوپوس

پزشکان معمولاً چهار نوع لوپوس را دسته بندی می کنند.

لوپوس اریتماتوی سیستمیک

لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) شایعترین نوع لوپوس است. وقتی می شنوید شخصی می گوید لوپوس دارد، احتمالاً آن ها به SLE اشاره می کنند.

SLE نام خود را از این حقیقت می گیرد که به طور معمول بر چندین سیستم مختلف بدن شما تأثیر می گذارد، از جمله:

  • کلیه ها
  • پوست
  • مفاصل
  • قلب
  • سیستم عصبی
  • ریه ها

SLE می تواند خفیف تا شدید باشد. این بیماری باعث ایجاد علائمی می شود که ممکن است با گذشت زمان بدتر شده و سپس بهبود یابد. زمان هایی که علائم و نشانه های لوپوس شما بدتر می شود، شعله ور شدن خوانده می شود، در حالی که دوره هایی که علائم بهبود می یابند یا از بین می روند، به عنوان ترمیم کننده گفته می شوند.

لوپوس جلدی

این نوع لوپوس عموما به پوست شما محدود می شود. ممکن است با زخم باعث بثورات و ضایعات دائمی شود. انواع مختلفی از لوپوس جلدی وجود دارد، از جمله:

لوپوس حاد پوستی: این نوع باعث ایجاد “بثور پروانه ای” می شود که بثورات قرمزی است که روی گونه ها و بینی ظاهر می شود.
لوپوس زیر جلدی: این نوع از لوپوس جلدی باعث ایجاد بثوراتی می شود که قرمز، برافروخته و پوسته پوسته هستند. این حالت اغلب در مناطقی است که در معرض نور خورشید قرار دارند و به طور معمول منجر به زخم نمی شوند.
لوپوس جلدی مزمن: این نوع باعث ایجاد بثورات بنفش یا قرمز می شود. همچنین می تواند باعث تغییر رنگ، زخم و ریزش مو شود. همچنین ممکن است شما آن را با عنوان لوپوس دیسلوئید بشنوید.
در حالی که لوپوس حاد پوستی اغلب با بیماری لوپوس سیستمیک همراه است، لوپوس جلدی مزمن و زیرجلدی معمولاً فقط روی پوست رخ می دهد.

لوپوس نوزادی

این وضعیت بسیار نادر است و در کودکانی که مادرانشان دارای آنتی بادی های خود ایمنی خاصی هستند، مشاهده می شود. این آنتی بادی های خود ایمنی از مادر به جنین در سراسر جفت منتقل می شوند.

همه مادرانی که این آنتی بادی ها را دارند علائم و نشانه های لوپوس را ندارند. در حقیقت، حدود 25 درصد مادرانی که فرزندی با لوپوس نوزادی به دنیا می آورند علائم لوپوس ندارند. با این حال، تخمین زده می شود که 50 درصد این مادران ظرف 3 سال علائم خود را نشان دهند.

علائم و نشانه های لوپوس شامل موارد زیر است

  • بثورات پوستی
  • تعداد سلول های خونی پایین
  • مشکلات کبدی پس از تولد

در حالی که برخی از نوزادان ممکن است نقایص قلبی داشته باشند، بیشتر آن ها علائم و نشانه های لوپوس دارند که پس از چند ماه از بین می روند.

با این وجود، آنتی بادی ها (SSA / B) می توانند از جفت عبور کرده و باعث مشکلات قلبی (بلوک قلب) شوند.

بیماران مبتلا به این آنتی بادی ها باید در دوران بارداری از نزدیک مورد پیگیری قرار گیرند، غالباً توسط متخصصان، از جمله روماتولوژیست و متخصص زنان و زایمان به خاطر در معرض خطر قرار گرفتن جنین (داروی جنینی).

لوپوس ناشی از مواد مخدر

استفاده از برخی داروهای تجویزی می تواند منجر به لوپوس ناشی از دارو (DIL) شود. DIL همچنین ممکن است به عنوان لوپوس اریتماتوز ناشی از دارو (DILE) شناخته شود.

DIL می تواند با استفاده طولانی مدت از برخی داروهای تجویز شده، به طور معمول تنها پس از گذشت چند ماه از مصرف یک دارو، توسعه یابد.

داروهای زیادی وجود دارد که می تواند باعث ایجاد DIL شما شود. برخی از نمونه ها عبارتند از:

  • ضد میکروب ها ، از قبیل تربینافین (یک ضد قارچ) و پیرازین آمید (یک داروی سل)
  • داروهای ضد تشنج مانند فنیتوئین (دیلانتین) و والپروات
  • داروهای آریتمی ، مانند کینیدین و پروكائین آمید
  • داروهای فشار خون بالا ، مانند تیمولول (تیموپتیک ، Istlol) و هیدروکسیزین
  • زیست شناسی به نام عوامل ضد TNF-alpha ، مانند اینفلیکسیماب (Remicade) و etanercept (Enbrel)

در حالی که DIL از علائم SLE تقلید می کند، در اکثر موارد این بیماری معمولاً بر ارگان های اصلی تأثیر نمی گذارد. با این حال، می تواند باعث پریکاردیت و پلوریت شود. DIL معمولاً در طی چند هفته از قطع دارویی که باعث بروز آن شده است از بین می رود.

آیا لوپوس مسری است؟

لوپوس یک بیماری مسری نیست. مسری به معنای انتقال یک بیماری از یک شخص به شخص دیگر است. نمونه هایی از بیماری های مسری شامل مواردی مانند آنفولانزا و سرماخوردگی است.

آن چه دقیقاً باعث لوپوس می شود کاملاً پیچیده است. اعتقاد بر این است که با ترکیبی از عوامل این بیماری بروز پیدا می کند، از جمله مواردی مانند:

  • محیط زندگی شما
  • هورمون ها
  • ژنتیک

بنابراین حتی اگر افراد با سابقه ابتلا به لوپوس و با علائم و نشانه های لوپوس در کنار شما باشند احتمال ابتلای شما وجود ندارد. حتی در برخی موارد ژنتیکی ممکن است شما سابقه خانوادگی ابتلا به لوپوس را داشته باشید اما این بیماری هرگز در شما بروز پیدا نکند.

امید به زندگی در لوپوس

نوآوری های پزشکی و پیشرفت در تست های تشخیصی به این معنی است که مبتلایان به لوپوس بیش از هر زمان دیگری زندگی می کنند. براساس بنیاد لوپوس آمریکا، حدود 80 تا 90 درصد از مبتلایان به لوپوس طول عمر طبیعی خود را تجربه می کنند.

افراد مبتلا به لوپوس خفیف تا متوسط ​​می توانند موارد زیر را برای سالم ماندن و جلوگیری از عوارض انجام دهند:

  • به طور مرتب توسط پزشک خود ویزیت شوید.
  • برنامه درمانی خود را با دقت دنبال کنید و تمام داروها را طبق دستورالعمل مصرف کنید.
  • اگر علائم یا عوارض جانبی جدیدی با داروهای خود تجربه کردید، پزشک را مطلع کنید.
  • عوامل خطر را مرور کنید و سعی کنید مراحل عملی را برای کاهش آن ها به کار بگیرید.
  • فواید ترک سیگار را در رابطه با مدیریت علائم لوپوس مرور کنید و منابعی را که در ترک سیگار کمک می کند، بررسی کنید.
  • افرادی که علائم شدید لوپوس دارند یا دچار شعله ور شدن شدید هستند در مقایسه با افراد دارای لوپوس خفیف تا متوسط ، در معرض خطر بیشتری برای عوارض بیماری هستند. برخی از عوارض لوپوس می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

شعله ور شدن لوپوس

شعله ور شدن لوپوس زمانی اتفاق می افتد که علائم لوپوس شما بدتر شود و بیماری بروز پیدا کند. شعله های آتش می آیند و می روند. بعضی اوقات علائم هشدار دهنده قبل از شعله ور شدن اتفاق می افتد، در حالی که بارهای دیگر ممکن است بدون اخطار بروز کند.

عواملی وجود دارد که می تواند باعث شعله ور شدن شود. برخی از آن ها عبارتند از:

  • قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش ، مانند نور خورشید یا نور فلورسنت
  • فشار
  • استراحت کافی نداشته باشید
  • عفونت یا جراحت
  • انواع خاصی از داروها
  • از مصرف داروهای لوپوس خودداری کنید

در حالی که درمان لوپوس می تواند به جلوگیری از بروز عوارض جانبی کمک کند، ممکن است در حالی که داروهای لوپوس مصرف می کنید، برخی از علائم را تجربه کنید. به عنوان مثال، اگر ساعات طولانی بدون استراحت کافی کار کرده اید، ممکن است اگرچه دارو مصرف می کنید، دچار شعله ور شدن علائم شوید.

علائم شعله ور شدن لوپوس

برخی از علائم هشدار دهنده وجود دارد که می تواند به شما اطلاع دهد شعله ور شدن لوپوس در حال آمدن است. توانایی تشخیص این علائم می تواند به شما کمک کند سریعاً به دنبال درمان باشید. علائم هشدار دهنده شعله ور شدن لوپوس عبارتند از:

  • احساس خستگی بیش از حد طبیعی
  • راش
  • درد ، به خصوص درد قفسه سینه که ممکن است ناشی از پریکاردیت یا پلوریت باشد
  • تب
  • ناراحتی معده
  • احساس سرگیجه داشتن
  • سردرد شدید
  • تورم غدد لنفاوی

شراره های لوپوس می توانند از خفیف تا شدید متغیر باشند. برخی ممکن است فقط باعث ایجاد بثورات یا درد مفاصل شوند، در حالی که شعله ور شدن جدی تر می تواند باعث آسیب به اندام های داخلی شما شود. به همین دلیل، همیشه مهم است که به دنبال مراقبت پزشکی باشید.

لوپوس در مردان

لوپوس در مردان کمتر از زنان شایع است. در حقیقت، طبق یک مطالعه اولیه منبع معتبر، تخمین زده می شود که از هر 10 نفری که مبتلا به لوپوس هستند، فقط 1 نفر مرد است.

به طور کلی، علائم و نشانه های لوپوس بین زنان و مردان مشابه است. با این وجود، شدت آن ممکن است بین جنس ها متفاوت باشد.

شواهد موجود در مورد این اختلاف متناقض است. مطالعات قدیمی نشان می دهد که مردان نسخه جدی تری نسبت به زنان را تجربه می کنند و همچنین ممکن است در معرض برخی از عوارض لوپوس از جمله مشکلات مربوط به موارد زیر باشند:

  • کلیه ها
  • سیستم عصبی
  • خون یا رگ های خونی

یک مطالعه در سال 2016 هیچ تفاوتی در خصوصیات بیماری لوپوس بین جنس ها به جز این که ریزش مو در خانم ها آشکارتر است، نشان نداد. با این حال، آن ها دریافتند که مردان مبتلا به لوپوس در تشخیص بیماری فعالیت بالاتری داشتند.

اگر مردی هستید که علائم و نشانه های لوپوس را نشان می دهد، مهم است که فوراً پزشک خود را مشاهده کنید. پزشکان می توانند با شما همکاری کنند تا در تشخیص این که لوپوس یا بیماری زمینه ای دیگر باعث ایجاد علائم می شود، کمک کنند.

آرتروز لوپوس

هنگامی که مفاصل شما ملتهب می شوند آرتروز دارید. این می تواند باعث تورم، درد و محدودیت حرکت در مفصل (های) آسیب دیده شود. در بسیاری از موارد ورم مفاصل، التهاب به دلیل سایش و پارگی که در افزایش سن در مفاصل ما ایجاد می شود، رخ می دهد.

آرتروز معمولاً در افراد مبتلا به لوپوس مشاهده می شود. با این حال، ورم مفاصل مربوط به لوپوس به دلیل افزایش سطح التهاب در بدن است که مشخصه این بیماری است.

میزان التهاب و آسیب بافت در لوپوس کمتر از سایر شرایط التهابی مانند آرتریت روماتوئید (RA) است. با این حال، برخی از افراد ممکن است هم لوپوس داشته باشند و هم RA.

در مورد لوپوس و RA، ممکن است بین این دو بیماری رابطه ژنتیکی وجود داشته باشد.

عوارض لوپوس

عوارض مختلفی وجود دارد که مربوط به لوپوس است که به دلیل التهاب ناشی از بیماری هستند. عوارض احتمالی لوپوس می تواند شامل مشکلات زیر باشد:

کلیه ها: التهاب ناشی از لوپوس می تواند باعث آسیب کلیه شود و حتی می تواند منجر به نارسایی کلیه شود.
خون یا رگ های خونی: رگ های خونی به دلیل لوپوس ممکن است ملتهب شوند. به این حالت واسکولیت گفته می شود. علاوه بر این، لوپوس می تواند منجر به مشکلات خونریزی یا لخته شدن خون شود.
قلب: لوپوس همچنین می تواند منجر به التهاب قلب و بافت های اطراف آن شود. همچنین ممکن است شما را در معرض خطر بیشتری برای بیماری های قلبی، حمله قلبی یا سکته مغزی قرار دهد.
ریه ها: التهاب ریه ها به دلیل لوپوس می تواند منجر به تنفس دردناک شود.
سیستم عصبی: وقتی لوپوس روی مغز تأثیر می گذارد، می توانید دوره سرگیجه، سردرد یا حتی تشنج را تجربه کنید.
افراد مبتلا به لوپوس همچنین مستعد ابتلا به عفونت هستند. این امر نه تنها به خودی خود از بیماری ناشی می شود بلکه واقعیت این است که بسیاری از داروهایی که برای درمان لوپوس استفاده می شود سیستم ایمنی بدن را تضعیف یا سرکوب می کند.

اگر مبتلا به لوپوس هستید، بسیار مهم است که به برنامه درمانی که ارائه دهنده خدمات درمانی برای شما تدوین کرده است، پایبند باشید. انجام این کار نه تنها به جلوگیری از شعله ور شدن لوپوس کمک می کند بلکه می تواند به جلوگیری از آسیب دیدگی اعضای بدن نیز کمک کند.

نفریت لوپوس

نفریت لوپوس یک عارضه جدی است که به دلیل ابتلا به لوپوس ممکن است رخ دهد. این اتفاق زمانی می افتد که سیستم ایمنی بدن شما به بخشی از کلیه های شما که برای فیلتر کردن خون شما کار می کنند حمله می کند.

شناخت علائم نفریت لوپوس بسیار مهم است تا بتوانید سریعاً به دنبال معالجه باشید. علائم شامل موارد زیر است:

  • ادرار تیره
  • ادرار کف دار
  • ادرار خونین
  • تکرر ادرار ، به خصوص در عصر یا شب
  • پف در پاها ، مچ پا و پا که با ادامه روز بدتر می شود
  • افزایش وزن
  • فشار خون بالا

چندین مرحله مختلف نفریت لوپوس وجود دارد که طبق کلاس I تا کلاس VI مشخص شده است. کلاس اول کمترین شدت را دارد در حالی که کلاس VI شدیدترین است.

خستگی از علائم و نشانه های لوپوس

خستگی یکی از علائم شایع لوپوس است. براساس یک مطالعه معتبر در سال 2012، بین 53 تا 80 درصد از افراد مبتلا به لوپوس یکی از علائم اصلی آن ها خستگی است.

هنوز مشخص نیست که چه چیزی باعث خستگی در لوپوس می شود. با این حال، عواملی وجود دارد که می تواند به آن کمک کند، از جمله:

  • خواب کم
  • فعالیت بدنی کم
  • کمبود ویتامین D
  • چاقی
  • درد ناشی از آرتریت لوپوس
  • عوارض داروهای لوپوس
  • بیماری های همزمان مانند افسردگی ، کم خونی یا بیماری تیروئید

برخی از کارهایی که می توانید برای کمک به خستگی انجام دهید عبارتند از:

محدودیت های بدنی خود را درک کنید. در حالی که فعال بودن مهم است، از این امر غافل نشوید که حتماً بین فعالیت ها استراحت کنید.
سعی کنید در طول روز از خواب خودداری کنید. این می تواند در خواب شما در شب اختلال ایجاد کند.
برنامه ریزی و اولویت بندی کارها. این به شما کمک می کند تا زمان فعالیت و استراحت را بهتر مدیریت کنید.
در مورد خستگی خود با اطرافیان راحت باشید. به عزیزانتان اطلاع دهید که برای کمک به شما چه کاری می توانند انجام دهند.
از مشاور کمک بگیرید. انجام این کار می تواند به شما در یادگیری استراتژی هایی که افراد مبتلا به لوپوس برای مدیریت خستگی خود انجام می دهند، کمک کند.

لوپوس و افسردگی

مقابله با لوپوس گاهی اوقات می تواند مشکل باشد. ناامیدی یا احساس غم و اندوه بسیار رایج است. با این وجود، تفکیک بین احساسات منفی موقتی و شرایطی مانند افسردگی مهم است.

افسردگی اغلب در افرادی که لوپوس دارند ممکن است رخ دهد. براساس یک مطالعه سال 2018، تقریباً 25 درصد از مبتلایان به لوپوس دچار افسردگی هستند. به همین دلیل، مهم است که بتوانید علائم افسردگی را بشناسید تا بتوانید به دنبال کمک باشید. این علائم شامل:

  • احساس غم ، ناامیدی یا گناه
  • عزت نفس کم
  • گریه ، که می تواند بدون دلیل خاصی اتفاق بیفتد
  • تمرکز مشکل دارد
  • اختلال در خواب
  • نوسانات اشتها که باعث افزایش وزن یا کاهش وزن شما می شود
  • متوجه شوید که دیگر به چیزهایی که در گذشته از آن ها لذت می بردید علاقه مند نیستید

اگر هرکدام از این علائم و نشانه های لوپوس را در خود مشاهده کردید، کمک بخواهید. افسردگی اغلب با درمان و دارو قابل کنترل است.

پیشگیری از لوپوس

برای اکثر انواع لوپوس، این بیماری قابل پیشگیری نیست. لوپوس ناشی از دارو (DIL) به دلیل داروهای ایجاد کننده آن یک استثناست. با این حال، مهم است که در مورد خطرات و فواید آن صحبت کنید زیرا عدم مصرف این داروها همچنین می تواند منجر به اثرات تهدید کننده زندگی شود.

مواردی وجود دارد که می توانید برای کاهش احتمال شعله ور شدن لوپوس انجام دهید. شامل:

جلوگیری از تابش مستقیم خورشید: قرار گرفتن در معرض آفتاب بیش از حد، می تواند باعث ایجاد بثورات مرتبط با لوپوس شود. شخص همیشه هنگام بیرون رفتن از خانه باید از ضد آفتاب استفاده کند و از تابش مستقیم نور خورشید در هنگام شدت پرتوهای خورشید خودداری کند، که معمولاً بین ساعت 10 صبح و 4 بعد از ظهر است.
تمرین روش های مدیریت استرس: این ها شامل مراقبه، یوگا یا ماساژ است. آن ها می توانند هر زمان ممکن در رفع استرس به شما کمک کنند.
تمرین تکنیک های پیشگیری از عفونت: این شامل شستشوی مکرر دست و جلوگیری از قرار گرفتن در نزدیکی مبتلایان به سرماخوردگی و بیماری های دیگر است که به راحتی از یک فرد به فرد دیگر منتقل می شوند.
استراحت زیاد: استراحت برای کمک به بدن شما در بهبودی بسیار مهم است.
همیشه به یاد داشته باشید که به برنامه درمانی خود پایبند باشید. اطمینان از این که داروهای خود را مصرف می کنید، نه تنها به جلوگیری از شعله ور شدن کمک می کند، بلکه می تواند به جلوگیری از آسیب رساندن به اعضای داخلی شما نیز کمک کند.

اگر متوجه شدید که داروهای شما دیگر علائم و نشانه های لوپوس شما را مدیریت نمی کنند، فوراً به پزشک خود مراجعه کنید.