هر آنچه در مورد لنفوسیت باید بدانید

لنفوسیت

هر آنچه در مورد لنفوسیت باید بدانید

در این مقاله سعی کرده ایم هر آنچه در مورد لنفوسیت باید بدانید را گردآوری کنیم پس با ما همراه باشید. لنفوسیت ها یکی از انواع مختلف گلبول های سفید خون هستند. هر نوع گلبول سفید عملکرد خاصی دارد و همه آن ها برای مبارزه با بیماری ها با هم کار می کنند.

گلبول های سفید خون قسمت مهمی از سیستم ایمنی بدن شما هستند. آن ها به بدن شما کمک می کنند تا با آنتی ژن ها، باکتری ها، ویروس ها و سموم دیگری که باعث بیماری شما می شوند، مبارزه کند. اگر دکتر شما بگوید که شما یک سیستم ایمنی ضعیف دارید، این بدان معنی است که سلول های سفید در جریان خون شما به اندازه کافی وجود ندارد.

لنفوسیت ها و نحوه عملکرد آن ها

مغز استخوان شما دائما سلول هایی تولید می کند که به لنفوسیت تبدیل می شوند. برخی از آن ها وارد جریان خون شما می شوند، اما بیشتر آن ها از طریق سیستم لنفاوی شما حرکت می کنند. سیستم لنفاوی گروهی از بافت ها و اندام ها مانند طحال، لوزه ها و غدد لنفاوی است که بدن شما را از عفونت محافظت می کند.

حدود 25 درصد از لنفوسیت های جدید در مغز استخوان باقی مانده و به سلول های B تبدیل می شوند. 75 درصد دیگر به تیموس شما سفر می کنند و به سلول های T تبدیل می شوند.

سلول های B و سلول های T انواع مختلفی دارند. شامل:

  • سلول های موثر که توسط آنتی ژن ها برای مبارزه با عفونت فعال می شوند
  • سلول های حافظه ای که به اندازه کافی در بدن شما بوده اند تا بتوانند عفونت های گذشته را بشناسند و “به خاطر بسپارند” و اگر مجدداً به آنتی ژن آلوده شوید سریع وارد عمل می شوند

لنفوسیت های B و لنفوسیت های T برای مبارزه با عفونت با هم کار می کنند.

نقش سلول های B و سلول های T

لنفوسیت های B آنتی ژن ها را تشخیص داده و به سلول های پلاسما تبدیل می شوند که برای مقابله، آنتی بادی تولید می کنند.

سه نوع لنفوسیت T وجود دارد و هر کدام نقش خاص خود را دارند. این شامل:

  • سلول های T سیتوتوکسیک
  • سلول های T کمکی
  • سلول های T نظارتی

سلول های T سیتوتوکسیک، که اغلب سلول های T کشنده نامیده می شوند، سلول های بدن شما را که به یک آنتی ژن، سلول های سرطانی و سلول های خارجی مانند اندام های پیوندی آلوده شده اند از بین می برند. سلول های T کمک کننده پاسخ ایمنی سلول های B و سایر سلول های T را هدایت می کنند.

سلول های T نظارتی سیستم ایمنی بدن شما را سرکوب می کنند تا پاسخ آن را تحت بررسی قرار دهند. آن ها علاوه بر جلوگیری از بیماری خود ایمنی، از مبارزه سایر سلول های سفید خون با آنتی ژن های واقعی یا قابل درک جلوگیری می کنند. آنتی ژن های درک شده شامل موادی مانند مواد حساسیت زا و باکتری های فلور طبیعی در دستگاه گوارش هستند. آلرژن ها مواردی هستند که باعث واکنش آلرژیک می شوند، که می تواند شامل گرده، کپک ها یا شوره حیوانات خانگی باشد.

آزمایش بررسی سلول B و T

اگر علائم عفونت و اختلال خونی مشکوک را نشان دهید، تعداد کلی لنفوسیت شما غیرطبیعی است. در این صورت، پزشک ممکن است آزمایش خون به نام بررسی سلول B و T را برای شمردن تعداد لنفوسیت ها در جریان خون شما تجویز کند. تعداد لنفوسیت های خیلی زیاد یا خیلی کم می تواند نشانه ای از بیماری باشد.

برای آزمایش، در مطب دکتر یا آزمایشگاه از بازوی شما خون گرفته می شود. سپس خون به آزمایشگاه ارسال می شود و در آن جا تجزیه و تحلیل می شود. نتایج به پزشک شما ارسال می شود. از پزشک خود بپرسید تا چه زمانی باید منتظر نتیجه باشید. بسته به آزمایشگاه، زمان انتظار می تواند متفاوت باشد، اما به طور معمول بیش از دو تا سه روز طول نمی کشد.

چند مورد وجود دارد که می تواند در نتایج آزمایش خون شما تأثیر بگذارد. اگر هر یک از موارد زیر در مورد شما اعمال می شود، به پزشک خود بگویید:

  • شما اخیراً دچار عفونت شده اید
  • شما شیمی درمانی کرده اید
  • شما پرتودرمانی کرده اید
  • شما استروئید درمانی کرده اید
  • شما HIV دارید
  • شما جراحی کرده اید
  • باردار هستید
  • شما استرس بالایی دارید

تفسیر نتایج آزمایش لنفوسیت ها

آزمایشگاه ها اغلب روش های مختلفی برای اندازه گیری نتایج آزمایش خون دارند. نتایج نیز بر اساس موارد زیر می تواند متغیر باشد.

  • سن
  • جنسیت
  • ژنتیک
  • چقدر بالاتر از سطح دریا زندگی می کنید

جدول زیر محدوده تقریبی بزرگسالان را ارائه می دهد، اما شما باید در مورد نتایج خود با پزشک خود صحبت کنید. برخی از عوامل می توانند تعیین کنند که محدوده طبیعی برای شما چیست.

آزمایش تعداد سلول های طبیعی بزرگسالان
گلبول های سفید خون : 4،500-10،000 (4.5-10.0) گلبول سفید در میلی لیتر
لنفوسیت : 800-5000 (0.8-5.0) لنفوسیت در میلی لیتر

چه عواملی باعث کم شدن تعداد لنفوسیت ها می شود؟

تعداد کم لنفوسیت، به نام لنفوسیتوپنی معروف است، معمولاً به این دلیل اتفاق می افتد:

  • بدن شما به اندازه کافی لنفوسیت تولید نمی کند
  • لنفوسیت ها در حال نابودی هستند
  • لنفوسیت ها در طحال یا غدد لنفاوی شما محبوس می شوند

لنفوسیتوپنی می تواند به تعدادی از بیماری ها اشاره کند. بعضی از آن ها، مانند آنفولانزا یا عفونت های خفیف، برای اکثر افراد جدی نیستند. اما تعداد کم لنفوسیت ها شما را در معرض خطر بیشتر برای عفونت قرار می دهد.

سایر مواردی که می توانند باعث لنفوسیتوپنی شوند عبارتند از:

  • سوء تغذیه
  • اچ آی وی و ایدز
  • آنفلوانزا
  • شرایط خود ایمنی، مانند لوپوس
  • برخی از سرطان ها، از جمله کم خونی لنفوسیتی، لنفوم و بیماری هوچکین
  • استفاده از استروئید
  • پرتو درمانی
  • داروهای خاص، از جمله داروهای شیمی درمانی
  • برخی از اختلالات ارثی، مانند سندرم ویسکوت-آلدریچ و سندرم دی جورج

چه عواملی باعث تعداد بالای لنفوسیت ها می شود؟

در صورت ابتلا به عفونت، لنفوسیتوز یا تعداد زیاد لنفوسیت ها شایع است. سطح بالای لنفوسیت که ادامه دار باشد ممکن است به یک بیماری جدی اشاره داشته باشد مانند:

  • عفونت های ویروسی، از جمله سرخک، اوریون و مونونوکلئوز
  • آدنو ویروس
  • هپاتیت
  • آنفلوانزا
  • بیماری سل
  • توکسوپلاسموز
  • سیتومگالوویروس
  • تب مالت
  • واسکولیت
  • سرطان خون حاد لنفوسیتی
  • سرطان خون لنفوسیتی مزمن
  • اچ آی وی و ایدز

چشم انداز

تعداد لنفوسیت های خیلی کم یا خیلی زیاد، ممکن است به معنای ابتلا به عفونت یا بیماری خفیف باشد. هنگامی که بهبود می یابید، سطح لنفوسیت شما به حالت طبیعی برمی گردد. اگر تعداد غیرطبیعی لنفوسیت ها ادامه داشته باشد، چشم انداز شما به شرایط زمینه ای بستگی دارد. در این زمینه حتما با پزشک خود مشورت کنید.

بیماری های نقص ایمنی Immunodeficiency

درمان بیماری های نقص ایمنی