ویروس پاپیلومای انسانی HPV

ویروس پاپیلومای انسانی HPV

ویروس پاپیلومای انسانی HPV

عفونت ویروس پاپیلومای انسانی چیست؟ ویروس پاپیلومای انسانی HPV یک عفونت ویروسی است که از طریق تماس پوست به پوست بین افراد منتقل می شود. بیش از 100 نوع HPV وجود دارد که بیش از 40 مورد آن از طریق تماس جنسی منتقل می شود و می تواند بر اندام تناسلی، دهان یا گلو تأثیر بگذارد.

طبق گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) ، HPV شایعترین عفونت منتقله از راه مقاربت جنسی (STI) است.

این ویروس آن قدر رایج است که اکثر افراد فعال جنسی در برخی از مواقع به انواع مختلف آن مبتلا می شوند، حتی اگر شرکای جنسی کمی داشته باشند.

برخی از موارد عفونت HPV دستگاه تناسلی ممکن است هیچ مشکلی در سلامتی ایجاد نکنند. با این حال، برخی از انواع HPV می تواند منجر به ایجاد زگیل های تناسلی و حتی سرطان های دهانه رحم، مقعد و گلو شود.

بیماری زایی ویروس پاپیلومای انسانی HPV

ویروسی که باعث عفونت HPV می شود از طریق تماس پوست به پوست منتقل می شود. بیشتر افراد از طریق تماس مستقیم جنسی، از جمله رابطه جنسی واژینال، مقعد و دهان، به عفونت HPV دستگاه تناسلی مبتلا می شوند.

از آن جا که HPV یک عفونت پوست به پوست است، برای انتقال نیازی به رابطه جنسی نیست.

بسیاری از افرادی که HPV دارند از ابتلای خود بی اطلاع هستند، به این معنی که حتی اگر شریک زندگی شما علائمی نداشته باشد هنوز امکان آلودگی او وجود دارد. همچنین ممکن است چندین نوع HPV داشته باشد.

در موارد نادر، مادری که HPV دارد می تواند ویروس را در حین زایمان به نوزاد منتقل کند. هنگامی که این اتفاق می افتد، کودک ممکن است دچار بیماری به نام پاپیلوماتوز تنفسی عود کننده شود که در آن زگیل های مربوط به HPV در داخل گلو یا مجاری تنفسی ایجاد می شوند.

علائم ویروس پاپیلومای انسانی HPV

غالباً، عفونت HPV علائم یا مشکلات سلامتی قابل توجهی ایجاد نمی کند.

در واقع 90 درصد آلودگی به HPV به خودی خود از بین می رود. با این حال، از آن جا که ویروس در این مدت هنوز در بدن فرد وجود دارد، ممکن است آن شخص ندانسته HPV را منتقل کند.

وقتی ویروس به خودی خود از بین نرود، می تواند مشکلات جدی سلامتی ایجاد کند. این موارد شامل زگیل تناسلی و زگیل در گلو (معروف به پاپیلوماتوز تنفسی مکرر) است.

HPV همچنین می تواند باعث سرطان دهانه رحم و سایر سرطان های دستگاه تناسلی، سر، گردن و گلو شود.

انواع HPV که باعث ایجاد زگیل می شوند با انواع سرطان متفاوت است. بنابراین، داشتن زگیل های تناسلی ناشی از HPV به معنای ابتلا به سرطان نیست.

سرطان های ناشی از HPV اغلب تا زمانی که سرطان در مراحل بعدی رشد نباشد، علائمی نشان نمی دهند. غربالگری منظم می تواند به تشخیص مشکلات سلامتی مربوط به HPV زودتر کمک کند. این می تواند چشم انداز را بهبود بخشد و شانس زنده ماندن را افزایش دهد.

درباره علائم و عفونت HPV بیشتر بدانید.

HPV در مردان

بسیاری از مردانی که به HPV آلوده شده اند هیچ علامتی ندارند، اگرچه ممکن است در برخی از آن ها زگیل های تناسلی ایجاد شود. در صورت مشاهده برجستگی، ضایعات غیرمعمول در آلت تناسلی، بیضه یا مقعد به پزشک مراجعه کنید.

برخی از گونه های HPV می توانند باعث سرطان آلت تناسلی، مقعد و گلو در مردان شوند. برخی از مردان ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به سرطان های مرتبط با HPV باشند، از جمله مردانی که رابطه جنسی مقعدی دارند و مردان دارای سیستم ایمنی ضعیف.

سویه های HPV که باعث ایجاد زگیل های تناسلی می شوند همان عواملی نیستند که باعث سرطان می شوند.

HPV در زنان

تخمین زده شده است که 80 درصد زنان در طول زندگی خود حداقل با یک نوع HPV آلوده می شوند. مانند مردان، بسیاری از زنانی که به ویروس پاپیلومای انسانی HPV مبتلا هستند هیچ علائمی ندارند و عفونت از بین می رود و هیچ مشکلی برای سلامتی ایجاد نمی کند.

برخی از خانم ها ممکن است متوجه شوند که زگیل های دستگاه تناسلی دارند که می تواند در داخل واژن، داخل یا اطراف مقعد و روی گردن رحم یا مجرا ظاهر شود.

در صورت مشاهده هرگونه برجستگی یا رشد غیر قابل توضیح در ناحیه تناسلی یا اطراف آن، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید.

برخی از سویه های HPV می توانند باعث سرطان دهانه رحم یا سرطان های واژن، مقعد یا گلو شوند. غربالگری منظم می تواند به تشخیص تغییرات مرتبط با سرطان دهانه رحم در زنان کمک کند. علاوه بر این، آزمایش DNA بر روی سلول های دهانه رحم می تواند سویه های HPV مرتبط با سرطان های دستگاه تناسلی را تشخیص دهد.

آزمایشات HPV

آزمایش HPV در زنان و مردان متفاوت است.

زنان
دستورالعمل های به روز شده از گروه ویژه خدمات پیشگیری ایالات متحده (USPSTF) توصیه می کند که زنان با شروع فعالیت جنسی، در 21 سالگی اولین آزمایش پاپ یا تست پاپ اسمیر را انجام دهند.

پاپ اسمیر های منظم به شناسایی سلول های غیر طبیعی در زنان کمک می کند. این می تواند سرطان دهانه رحم یا سایر مشکلات مربوط به HPV را نشان دهد.

زنان از 21 تا 29 سال هر سه سال فقط باید تست پاپ انجام دهند. از سن 30 تا 65 سالگی، زنان باید یکی از موارد زیر را انجام دهند:

  • هر سه سال یکبار تست پاپ دریافت کنید
  • هر پنج سال یک آزمایش HPV دریافت کنید. برای انواع پر خطر HPV (hrHPV) نمایش داده می شود
  • هر دو آزمایش را هر پنج سال یک بار انجام دهید. این به عنوان آزمایش همزمان شناخته می شود
  • طبق USPSTF، تست های مستقل بر آزمایش های مشترک ترجیح داده می شوند.

اگر کمتر از 30 سال دارید، اگر نتایج Pap شما غیرطبیعی باشد، پزشک یا متخصص زنان نیز ممکن است آزمایش HPV را درخواست کند.

چند نوع HPV وجود دارد که می تواند منجر به سرطان شود. اگر یکی از این سویه ها را دارید، ممکن است پزشک بخواهد شما را از نظر تغییرات دهانه رحم کنترل کند.

شاید لازم باشد مرتباً تست پاپ اسمیر بدهید. پزشک شما همچنین ممکن است یک روش پیگیری مانند کولپوسکوپی را درخواست کند.

تغییرات دهانه رحم که منجر به سرطان می شود اغلب سال ها به طول می انجامد و عفونت های HPV اغلب خود به خود و بدون ایجاد سرطان از بین می روند.

مردان
لازم به ذکر است که آزمایش HPV DNA فقط برای تشخیص HPV در زنان در دسترس است. در حال حاضر هیچ آزمایش تایید شده FDA برای تشخیص HPV در مردان در دسترس نیست.

طبق منبع CDCTrusted ، غربالگری معمول برای سرطان مقعد، گلو یا آلت تناسلی مردان در حال حاضر توصیه نمی شود.

برخی از پزشکان ممکن است تست پاپ مقعدی را برای مردان انجام دهند که خطر ابتلا به سرطان مقعد در آن ها بالاست. این شامل مردان دارای رابطه جنسی مقعدی و مردان مبتلا به HIV است.

درمان ویروس پاپیلومای انسانی HPV

بیشتر موارد HPV خود به خود از بین می روند، بنابراین هیچ درمانی برای خود عفونت وجود ندارد. در عوض، پزشک احتمالاً می خواهد شما را مجبور کند تا برای یک بار دیگر آزمایش را طی یک سال انجام دهید تا ببینید آیا عفونت HPV ادامه دارد یا خیر و آیا تغییرات سلولی ایجاد شده است که نیاز به پیگیری بیشتر دارد.

زگیل های تناسلی را می توان با داروهای تجویز شده، سوختن با جریان الکتریکی یا یخ زدگی با نیتروژن مایع درمان کرد. اما، خلاص شدن از شر زگیل های فیزیکی خود ویروس را درمان نمی کند و ممکن است زگیل ها دوباره برگردند.

سلول های پیش سرطانی ممکن است با یک روش کوتاه که در مطب پزشک انجام می شود، برداشته شوند. سرطان هایی که از HPV ایجاد می شوند ممکن است با روش هایی مانند شیمی درمانی، پرتودرمانی یا جراحی درمان شوند. بعضی اوقات، ممکن است از چندین روش استفاده شود.

در حال حاضر هیچ روش درمانی طبیعی تحت حمایت پزشکی برای عفونت HPV در دسترس نیست.

غربالگری روتین برای HPV و سرطان دهانه رحم برای شناسایی، نظارت و درمان مشکلات سلامتی که ممکن است از عفونت HPV ناشی شود، مهم است.

راه های انتقال HPV

هر کسی که تماس جنسی پوست با پوست داشته باشد در معرض خطر عفونت HPV است. سایر عواملی که ممکن است کسی را در معرض خطر افزایش عفونت HPV قرار دهد عبارتند از:

  • افزایش تعداد شرکای جنسی
  • رابطه جنسی از طریق واژن، دهان یا مقعد بدون محافظت
  • سیستم ایمنی ضعیف
  • داشتن یک شریک جنسی که HPV دارد

اگر به یک نوع HPV پرخطر مبتلا شوید، برخی از عوامل باعث می شود که عفونت ادامه یابد و به سرطان تبدیل شود:

  • سیستم ایمنی ضعیف
  • داشتن سایر STI ها مانند سوزاک ، کلامیدیا و هرپس سیمپلکس
  • التهاب مزمن
  • داشتن فرزندان زیاد (سرطان دهانه رحم)
  • استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی برای مدت زمان طولانی (سرطان دهانه رحم)
  • استفاده از محصولات دخانیات (سرطان دهان یا گلو)
  • دریافت رابطه جنسی مقعدی (سرطان مقعد)

پیشگیری از HPV

ساده ترین راه های جلوگیری از HPV استفاده از کاندوم و انجام رابطه جنسی ایمن است.

علاوه بر این، واکسن Gardasil 9 برای پیشگیری از زگیل های تناسلی و سرطان های ناشی از HPV در دسترس است. این واکسن می تواند از 9 نوع HPV محافظت کند که با سرطان یا زگیل های تناسلی مرتبط هستند.

CDC واکسن HPV را برای پسران و دختران 11 یا 12 ساله توصیه می کند. دو دوز واکسن با فاصله حداقل شش ماه تزریق می شود. زنان و مردان 15 تا 26 ساله نیز می توانند طبق یک برنامه سه وعده ای واکسینه شوند.

علاوه بر این، افراد بین 27 تا 45 سال که قبلاً برای HPV واکسینه نشده اند، اکنون واجد شرایط برای واکسیناسیون با Gardasil 9 هستند.

برای جلوگیری از مشکلات سلامتی مرتبط با HPV، حتماً معاینات، غربالگری و آزمایش پاپ اسمیر را به طور منظم انجام دهید.

ویروس پاپیلومای انسانی HPV و بارداری

عفونت HPV احتمال باردار شدن شما را کاهش نمی دهد. اگر باردار هستید و HPV دارید، ممکن است بخواهید درمان را تا بعد از زایمان به تعویق بیندازید. با این حال، در برخی موارد، عفونت HPV می تواند عوارضی ایجاد کند.

تغییرات هورمونی که در دوران بارداری اتفاق می افتد ممکن است باعث رشد زگیل های تناسلی شود و در برخی موارد ممکن است این زگیل ها خونریزی کنند. اگر زگیل های تناسلی گسترده باشد، ممکن است زایمان طبیعی را دشوار کند.

وقتی زگیل های تناسلی کانال زایمان را مسدود می کنند، ممکن است به سزارین نیاز باشد.

در موارد نادر، یک زن مبتلا به ویروس پاپیلومای انسانی HPV می تواند آن را به کودک خود منتقل کند. وقتی این اتفاق می افتد، ممکن است یک بیماری نادر اما جدی به نام پاپیلوماتوز تنفسی مکرر ایجاد شود. در این شرایط، کودکان در مجاری تنفسی خود به رشد مربوط به HPV مبتلا می شوند.

تغییرات دهانه رحم هنوز هم می تواند در دوران بارداری رخ دهد، بنابراین شما باید برنامه ریزی کنید تا در حین بارداری غربالگری معمول سرطان دهانه رحم و HPV را ادامه دهید.

حقایق و آمار HPV

در اینجا برخی از حقایق و آمار اضافی در مورد عفونت HPV آورده شده است:

  • CDC تخمین می زند که 79 میلیون آمریکایی دارای HPV هستند. بیشتر این افراد در اواخر نوجوانی یا اوایل 20 سالگی هستند.
  • تخمین زده می شود که هر ساله حدود 14 میلیون به تازگی به HPV مبتلا می شوند.
  • در ایالات متحده، HPV هر ساله بیش از 33000 مورد سرطان در مردان و زنان ایجاد می کند.
  • تخمین زده شده است که 95 درصد سرطان های مقعد ناشی از عفونت HPV است. بیشتر این موارد ناشی از یک نوع HPV است: HPV 16.
  • دو سویه HPV – HPV 16 و 18 – حداقل 70 درصد موارد سرطان دهانه رحم را ایجاد می کنند. واکسیناسیون می تواند از ابتلا به این گونه ها محافظت کند.
  • در سال 2006 اولین واکسیناسیون HPV توصیه شد. از آن زمان، کاهش 64 درصدی در سویه های HPV تحت واکسن در دختران نوجوان در ایالات متحده مشاهده شده است.

مزایا و معایب واکسن HPV

۱۱ عامل سرطان که کمتر شنیده اید

مشاوره ژنتیک سرطان