علائم ADHD در نوجوانان چگونه تشخیص داده می شود؟ درمان بیش فعالی نوجوانان چگونه امکانپذیر است؟
ADHD به طور معمول زودتر در کودکی تشخیص داده می شود. تشخیص در نوجوانان دشوارتر است زیرا علائم بیش فعالی کمتر مشهود است و به همین علت درمان بیش فعالی نوجوانان نیز دیرتر شروع می شود. به دلیل همپوشانی علائم، تشخیص ADHD از اختلالات زیر دشوار است:
- اضطراب
- افسردگی
- اختلالات خواب
- مشکلات شنوایی و بینایی
- ناتوانی های یادگیری
- اختلالات خلقی یا شخصیتی
هیچ تست واحدی برای ADHD وجود ندارد. این فرآیند شامل معاینه جسمی و تست های شنوایی و بینایی است. تشخیص علائم معمولاً شامل پر کردن پرسشنامه ها و صحبت با والدین و معلمان است.
معیارهای تشخیص برای افراد 16 سال به بالا شامل موارد زیر است:
- نمره شش یا بیشتر از علائم عدم توجه
- شش یا بیشتر از علائم بیش فعالی-تکانشگری
برای افراد 17 ساله و بالاتر:
- پنج یا بیشتر از علائم بی توجهی
- پنج یا بیشتر از علائم بیش فعالی-تکانشگری
در همه موارد، باید بررسی شود که علائم شرایط زیر را داشته باشند:
- حداقل 6 ماه رویت شوند
- از نظر رشد در آن رده سنی طبیعی نباشند
- به وضوح در عملکرد اختلال ایجاد کنند
- به دلیل اختلال روانی دیگری نباشند
- برخی از علائم قبل از 12 سالگی وجود داشته باشند
سه نوع ADHD عبارتند از:
- عمدتا بی توجه
- عمدتا بیش فعال-تکانشی
- ارائه تلفیقی
درمان بیش فعالی نوجوانان
حدود 15 درصد از کودکان مبتلا به ADHD هنوز در 25 سالگی علائم دارند و 65 درصد هنوز علائمی دارند که زندگی روزمره آنها را تحت تأثیر قرار می دهد. درمان به شدت علائم بستگی دارد. در بسیاری از موارد، دارو با رفتار درمانی ترکیب می شود.
هر شرایط مشترکی مانند اضطراب یا افسردگی نیز باید بخشی از برنامه درمانی باشد.
دارو
حدود 70 درصد نوجوانان به داروی محرک درمان می شوند مانند:
- دکستروآمفتامین (دکسدرین)
- دکستروآمفتامین-آمفتامین (Adderall XR ، Mydayis)
- لیزدگزامفتامین (ویوانس)
- متیل فنیدیت (ریتالین ، فوکالین)
معمولاً درمان با کمترین دوز ممکن شروع می شود و در صورت لزوم در ادامه توسط پزشک تنظیم می شود. پزشک شما در مورد مزایای بالقوه و عوارض جانبی آن صحبت خواهد کرد.
رفتار درمانی
رفتار درمانی می تواند به نوجوانان و والدین آنها کمک کند تا یاد بگیرند چگونه با احساسات کنار بیایند و با ADHD بهتر زندگی کنند. این روش ممکن است شامل آموزش برای موارد زیر باشد:
- مهارت های اجتماعی
- حل مسئله
- مهارت های سازمانی
- رژیم غذایی و تغییر سبک زندگی
تحقیقات نشان می دهد که کودکان مبتلا به بیش فعالی ممکن است هنگام انجام برخی از شیوه های زندگی بهتر عمل کنند، مانند:
- رژیم غذایی متعادل غنی از سبزیجات، میوه، غلات کامل و پروتئین بدون چربی
- جایگزینی نوشیدنی های شیرین با آب، اجتناب از مصرف کافئین
- ورزش روزانه
- محدود کردن زمان کار با گوشی، به ویژه قبل از خواب
- خواب کافی
چگونه می توان به یک نوجوان مبتلا به بیش فعالی کمک کرد
نوجوانان به طور طبیعی برای استقلال تلاش می کنند، اما هنوز به حمایت و راهنمایی احتیاج دارند. در اینجا چند روش وجود دارد که می توانید به نوجوان خود کمک کنید تا با ADHD مقابله کند:
- در مقابل آنها صبور باشید. برخوردهای سخت مفید نیستند
- یک ساختار روزانه برای خواب ایجاد کنید، از جمله زمان مشخص خواب و بیدار شدن.
- برای سازماندهی برنامه خود از تقویم استفاده کنید.
- نظم ایجاد کنید مثلا در خانه همیشه جای کلیدها مشخص باشد
- به آنها کمک کنید وسایل شخصی خود را شامل اتاق، میز و کوله پشتی مرتب کنند.
- کارها را به ترتیب و با نظم خاص و یک به یک به آن ها توضیح دهید.
- یادآوری ها را تنظیم کنید یا به آنها کمک کنید یادآوری های شخصی خود را برای کارهای مهم تنظیم کنند.
- به آنها کمک کنید کارهای پیچیده را به قطعات قابل کنترل تقسیم کنند.
- از دوستان یا معلمان خصوصی برای پشتیبانی کمک بگیرید.
- برای کمک به آنها در پیگیری وظایف، یک جدول کارهای ویژه تنظیم کنید.
- با دوستانشان آشنا شوید.
- جای امنی برای ان ها ایجادکنید بدون قضاوت، ناامیدی را تخلیه کنند.
- به آنها کمک کنید خطرات ناشی از حواس پرتی موقع رانندگی و مصرف مواد مخدر را درک کنند.
- به آن ها بگویید که مراجعه به شما برای کمک کاری بالغ و مسئولانه است.
- آنها را به خاطر چیزهایی که نمی توانند کنترل کنند، سرزنش یا مجازات نکنید.
- آنها در حال رسیدن به بزرگسالی هستند، بنابراین بگذارید در مواردی که بر سلامتی آنها تأثیر می گذارد حرف بزنند
- همه پیشرفت های کوچک را تحسین کنید.
- با عوارض جانبی بالقوه داروهای ADHD آشنا شوید. این می تواند برخی از مسائل را روشن کند.
تو تنها نیستی. بسیاری از خانواده ها با ADHD با چالش های زندگی روبرو هستند. اطلاعات خود را در این طمینه افزایش دهید و با افرادی که مشابه شما هستند صحبت کنید.
چکیده
بسیاری از افراد مبتلا به ADHD حداقل برخی علائم را دارند که تا دوران بلوغ و بزرگسالی ادامه دارد. به همین دلیل مهم است که به ADHD بپردازید و به نوجوان خود کمک کنید تا از پس این کار برآید. خوشبختانه، ADHD یک بیماری قابل کنترل است.
