اثرات استرپتوکوک گروه B (GBS) بر نوزاد و بارداری چیست؟
استرپتوکوک گروه B یا GBS باکتری رایجی است که در راست روده، دستگاه گوارش و دستگاه ادراری زنان و مردان یافت می شود. همچنین در واژن زنان نیز دیده می شود.
GBS به طور کلی برای بزرگسالان مشکلی در سلامتی ایجاد نمی کند (در واقع، بسیاری حتی نمی دانند که به آن مبتلا هستند)، اما GBS می تواند باعث عفونت جدی در نوزادان شود. حدود 25 درصد از زنان باردار GBS دارن، اگرچه معمولاً هیچ علائمی ندارند.
آزمایش GBS در بارداری معمول است. این آزمایش که شامل سواب دادن واژن و رکتوم است، معمولاً بین هفته های 36 و 37 بارداری انجام می شود.
تأثیرات بر بارداری
بیشتر زنان بارداری که استرپتوکوک گروه B (GBS) دارند، علائمی ندارند و نوزادان آنها به طور طبیعی رشد می کنند. اگرچه داشتن GBS بارداری شما را به عنوان “بارداری پر ریسک” طبقه بندی نمی کند اما احتمال ایجاد موارد زیر در یک زن باردار را افزایش می دهد:
- عفونت ادراری (UTI)
- عفونت جریان خون (سپسیس نامیده می شود)
- عفونت پوشش رحم
GBS همچنین خطر ابتلا به عفونت جفت و مایع آمنیوتیک را افزایش می دهد. جفت عضوی است که در دوران بارداری ایجاد می شود و به کودک شما اکسیژن و مواد مغذی می دهد. مایع آمنیوتیک کودک در حال رشد شما را در رحم احاطه کرده و محافظت می کند. این شرایط می تواند شما را در معرض خطر بیشتری برای زایمان زودرس کودک قرار دهد.
مثبت بودن از نظر GBS نباید بر زمان و نحوه زایمان تأثیر بگذارد. با این حال، اگر آزمایش GBS شما مثبت است، پزشک در طول زایمان شما یک آنتی بیوتیک IV برای شما تجویز می کند تا خطر انتقال GBS به کودک شما کاهش یابد. IV اجازه می دهد تا دارو از طریق سوزنی که به بازوی شما وارد می شود، به داخل رگ شما ریخته شود.
اگر می دانید GBS مثبت هستید، به محض شروع علائم زایمان، مراجعه به بیمارستان را به تعویق نیندازید. برای تأثیرگذاری بیشتر، باید آنتی بیوتیک، معمولاً پنی سیلین را حداقل به مدت چهار ساعت دریافت کنید.
اگر GBS مثبت هستید و سزارین برنامه ریزی شده دارید، در مورد درمان آنتی بیوتیکی توصیه شده با پزشک خود صحبت کنید. عفونت به طور کلی هنگامی رخ می دهد که کودک از کانال زایمان عبور می کند، بنابراین اگر کیسه آب شما پاره نشده باشد و در حین زایمان نباشید، ممکن است پزشک برای GBS درمان خاصی تجویز نکند.
با این حال، آنتی بیوتیک ها به طور معمول برای جلوگیری از عفونت به بیمارانی که تحت عمل جراحی بزرگ هستند، داده می شوند. بنابراین، ممکن است پزشک در طی سزارین شما از آنتی بیوتیک استفاده کند که GBS را نیز درمان می کند.
اگر پیش از موعد زایمان کنید و آزمایش GBS را انجام ندهید، ممکن است پزشک فقط برای ایمن بودن آنتی بیوتیک تجویز کند.
تأثیرات روی کودک
به دلیل سیستم ایمنی توسعه نیافته، استرپتوکوک گروه B (GBS) می تواند برای نوزادان به ویژه نوزادان نارس تهدید کننده زندگی باشد. طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، GBS ممکن است تا 6 درصد برای نوزادانی که آلوده هستند کشنده باشد.
به طور کلی دو نوع GBS در نوزادان وجود دارد: بیماری زودرس و بیماری دیررس.
GBS زودرس در هفته اول زندگی، معمولاً در روز اول رخ می دهد. حدود 75 درصد از نوزادان مبتلا به GBS با شروع زودرس به آن مبتلا می شوند.
علائم GBS زودرس ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- عفونت جریان خون (سپسیس)
- عفونت ریه ها (ذات الریه)
- التهاب غشای اطراف مغز (مننژیت)
- تب
- مشکلات تغذیه
- خواب آلودگی
GBS با شروع دیررس بسیار نادر است و معمولا در هفته اول تا سه ماهگی زندگی رخ می دهد. GBS دیررس به احتمال زیاد باعث ایجاد مننژیت می شود، التهابی در اطراف مغز می شود که ممکن است منجر به فلج مغزی، کاهش شنوایی یا مرگ شود.
GBS دیررس همیشه از مادر به نوزاد منتقل نمی شود. به دلایلی که کاملاً مشخص نیست، فقط در حدود نیمی از نوزادان با GBS دیررس مادرانی دارند که آزمایش باکتری مثبت داشته اند.
مانند GBS زودرس، GBS دیررس نیز ممکن است باعث علائم زیر شود:
- تب
- مشکلات تغذیه
- خواب آلودگی
آیا این یک بیماری مقاربتی است؟
خیر. در حالی که GBS ممکن است در دستگاه تولید مثل زندگی کند (از جمله مکان های دیگر)، این یک بیماری مقاربتی (STD) نیست.
برخلاف باکتری های دیگر، نمی توانید GBS را از طریق شخص دیگری بگیرید، لمس کردن، به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی یا رابطه جنسی باعث انتقال آن نمی شود. این باکتری به طور طبیعی در بدن زندگی می کند. در بعضی از افراد می تواند منجربه بیماری طولانی مدت باشد، در حالی که در بعضی دیگر کوتاه مدت است.
آیا قابل درمان است؟
بله. اگر آزمایش نوزاد شما برای GBS مثبت باشد، به او آنتی بیوتیک IV تزریق می شود. اما بهترین درمان پیشگیری است.
چگونه می توان از GBS پیشگیری کرد؟
در صورت مثبت بودن این باکتری، تنها راه کمک به محافظت از کودک در برابر عفونت GBS، دریافت آنتی بیوتیک در حین زایمان است.
اگر به عفونت GBS مبتلا هستید و درمان آنتی بیوتیکی ندارید، احتمال 1 در 200 وجود دارد که کودک شما ممکن است به این عفونت مبتلا شود. در مواردی که آنتی بیوتیک در حین زایمان تجویز شده است، احتمال ابتلای نوزاد به GBS فقط به 1 در 4000 کاهش می یابد.
کودک شما ممکن است در معرض خطر بیشتری برای GBS باشد اگر:
- شما در حین زایمان تب دارید
- شما در دوران بارداری دچار عفونت ادراری شده اید که به دلیل GBS ایجاد شده است
- قبل از زایمان، 18 ساعت یا بیشتر کیسه آب شما پاره شده است
موارد زیر به جلوگیری از GBS کمک نمی کند:
- مصرف آنتی بیوتیک از طریق دهان (آنها باید از طریق سوزن در جریان خون شما جریان داشته باشند)
- مصرف آنتی بیوتیک قبل از زایمان
- با استفاده از شستشوی واژن
تأثیرات بر بارداری های آینده
اگر در یک بارداری به عفونت GBS مبتلا شده اید، احتمال ابتلا به آن در بارداری دیگر بسیار زیاد است.
در یک مطالعه در سال 2013 با 158 شرکت کننده، 42 درصد زنانی که در یک بارداری GBS داشتند، در بارداری بعدی نیز این باکتری وجود داشته است. این یک مطالعه در مقیاس کوچک بود. لازم به یادآوری است که همه نوزادان دچار GBS نمی شوند، حتی اگر مادران آنها از نظر آزمایش مثبت باشند.
اگر در بارداری قبلی GBS داشته اید و کودک شما آلوده شده است، علیرغم نتیجه آزمایش GBS فعلی، به شما آنتی بیوتیک می دهند.
اگر GBS داشته اید و کودک شما به آن مبتلا نشده است، در بارداری فعلی به طور منظم آزمایش می شوید. اگر نتایج مثبت باشد، هنگام زایمان آنتی بیوتیک دریافت خواهید کرد. اگر نتایج منفی است، باید در مورد گزینه های درمانی خود با پزشک خود صحبت کنید.
چشم انداز
GBS یک باکتری رایج است که می تواند از مادر در طی زایمان واژینال به نوزادان منتقل شود. اگرچه به ندرت اتفاق می افتد، اما می تواند مشکلات تهدید کننده زندگی برای کودک ایجاد کند.
برای کمک به محافظت از کودک در برابر هرگونه عفونت احتمالی، پزشک آزمایش GBS را برای شما انجام می دهد. اگر آزمایش مثبت داشته باشید، در حین زایمان به شما آنتی بیوتیک می دهند.
