بیش از نیمی از خانمها و آقایانی که فعالیت جنسی دارند طی مقطعی از زندگی خود به عفونت تناسلی با ویروس پاپیلومای انسانی (یا همان HPV) مبتلا میشوند، اما اکثر آنها هرگز از این موضوع خبردار نمیشوند. در نتیجه ممکن است بدون اینکه متوجه باشند این ویروس را به شرکای جنسی خود نیز منتقل کنند. خوشبختانه واکسنهایی برای محافظت در برابر مضرترین انواع HPV در دسترس هستند (این ویروس دارای چندین نوع مختلف است). این واکسنها اگر قبل از اینکه فرد از نظر جنسی فعال شود تزریق شوند، بهترین نتیجه را به همراه خواهند داشت. هر چه تعداد افرادی که با آنها رابطه جنسی (دهانی و یا همراه با دخول) دارید بیشتر شوند، خطر ابتلایتان بیشتر میباشد. آزمایشگاه فوق تخصصی ژنتیک پزشکی سیتوژنوم در این مقاله برای شما توضیح میدهد که چگونه میتوانید به پیشگیری از ابتلا به HPV بپردازید.
ویروس HPV چیست؟
قبل از اینکه به بررسی راهکارهای موجود در مورد پیشگیری از ابتلا به HPV بپردازیم، اول یک توضیح مختصر در مورد این ویروس ارائه میدهیم. عفونت HPV (human papillomavirus) شایعترین بیماری مقاربتی در ایالات متحده و بیشتر کشورهای دنیا است. این ویروس از طریق تماس مستقیم در حین رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی از فردی به فرد دیگر منتقل میشود. به عبارتی، ویروس پاپیلومای انسانی گروهی متشکل از بیش از 150 ویروس است که حدود 40 مورد از آنها معمولاً در طی تماس صمیمی یا جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل میشوند. بسیاری از انواع مختلف HPV میتوانند باعث عفونت در گلو یا ناحیه تناسلی در مردان و زنان شوند با این حال باید بدانید که عفونتهای HPV در بیشتر موارد به خودی خود از بین میروند. در موارد دیگر، آنها میتوانند باعث مشکلات سلامتی، از جمله زگیل تناسلی و برخی سرطانها شوند. سرطان دهانه رحم (Cervical cancer) چهارمین سرطان کشنده در بین زنان در سراسر جهان است که تقریباً همه موارد ابتلای آن ناشی از آلودگی با نوع خاصی از HPV است.
اگر میخواهید با راههای درمان HPV آشنا شوید روی لینک زیر کلیک کنید:
برای پیشگیری از ابتلا به HPV چه کنیم؟
بهترین راهکارهای تایید شدهای که میتوانید برای پیشگیری از ابتلا به HPV استفاده کنید عبارت هستند از:
- تزریق واکسن: واکسن اچ پی وی گارداسیل 9 (HPV Gardasil 9) از فرد در برابر انواع HPV که باعث اکثر موارد سرطان دهانه رحم و همچنین سرطانهای مقعد، واژن، فرج، آلت تناسلی و اوروفارنکس مرتبط با HPV، سرطانهای کام نرم، قاعده زبان و لوزهها میشوند، محافظت میکند. گارداسیل 9 همچنین از افراد در برابر بیشتر زگیلهای تناسلی محافظت میکند. سازمان کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) توصیه میکند که همه نوجوانان در سن 11 یا 12 سالگی، قبل از قرار گرفتن در معرض گونههای مقاربتی HPV واکسینه شوند. با این حال باید بدانید که این واکسن برای همه افراد سنین 9 تا 45 سال تایید شده است. CDC همچنین توصیه میکند که نوجوانان و بزرگسالان تا سن 26 سال اگر تمام دوزهای توصیه شده واکسن را در سنین پایینتر دریافت نکردهاند، واکسینه شوند.
- پرهیز از روابط جنسی: تنها راه 100 درصدی موثر در جلوگیری از انتقال HPV پرهیز از هرگونه تماس جنسی از جمله رابطه جنسی دهانی، مقعدی و واژینال است. اگر در یک رابطه متعهد نیستید، اگر در یک رابطه هستید اما برای داشتن رابطه جنسی آماده نیستید یا به هر دلیل دیگری، بهتر است تصمیم بگیرید که از رابطه جنسی خودداری کنید. گرچه برای بسیاری از بزرگسالان این پرهیز ممکن نیست.
- از سنین پایین شروع به رابطه جنسی نکنید: هر چه در زمان شروع رابطه جنسی جوانتر باشید، در صورت قرار گرفتن در معرض ویروس، خطر ابتلا به عفونت HPV بیشتر میشود. گروه سنی با بیشترین شیوع عفونت با HPV 15، تا 25 سال تخمین زده شده است. هیچ راهی برای اطمینان از اینکه یک شریک جنسی (به ویژه شریکی که از نظر جنسی باتجربه و حرفهای است) به HPV مبتلا است یا خیر وجود ندارد. اگر قرار است در سنین پایین رابطه جنسی داشته باشید، بهترین راه برای محافظت از خود این است که ابتدا واکسینه شوید. واکسن HPV در دو یا سه دوز، معمولاً طی 6 تا 12 ماه تجویز میشود. همچنین می توانید با استفاده از کاندوم از ابتدا تا انتها در طول هر برخورد جنسی، خطر ابتلا به HPV را کاهش دهید. در حالت ایده آل، شما و شریک زندگیتان باید در مورد سابقه جنسی خود با یکدیگر صادق باشید. اما به خاطر داشته باشید که هر کسی میتواند HPV داشته باشد و آن را به شریک خود منتقل کند، حتی اگر هیچ علامت یا نشانهای از عفونت نداشته باشد.
- در هر سنی که هستید، تعداد شرکای جنسی خود را محدود کنید: یکی دیگر از استراتژیهای پیشگیری از ابتلا به HPV محدود کردن تعداد شرکای جنسی است. هر چه تعداد شرکای جنسی بیشتر باشد، احتمال بیشتری برای تماس با HPV خواهید داشت؛ اما حتی اگر یک پارتنر داشته باشید که در معرض HPV قرار گرفته باشد برای آلوده کردن شما کافی است.
- از کاندوم برای هر برخورد جنسی استفاده کنید: اگر از نظر جنسی فعال هستید، استفاده از کاندوم میتواند به پیشگیری از ابتلا به HPV کمک کند. استفاده از کاندوم از ابتدا تا انتهای هر عمل جنسی، از جمله رابطه جنسی دهانی و مقعدی مهم است. سیتوژنوم یادآوری میکند که HPV از طریق تماس پوست به پوست منتقل میشود، پس کاندوم را فراموش نکنید. اما از آنجایی که HPV میتواند مناطقی را که توسط کاندوم پوشانده نشدهاند را نیز آلوده کند، پس نتیجه میگیریم که کاندوم به طور کامل از شما در برابر HPV محافظت نمیکند با این حال به طور حداکثری به پیشگیری از HPV کمک مینماید. هرگز از کاندوم استفاده شده مجدد استفاده نکنید و برای هر نوع فعالیت جنسی جدید در یک بازه زمانی از کاندوم جدید استفاده کنید (برای مثال، اگر از رابطه جنسی دهانی به رابطه واژینال تغییر مکان دادید از یک کاندوم جدید استفاده کنید).
- برای مردان، برای کاهش خطر خود به ختنه تکیه نکنید: مطالعات علمی و بسیار قابل اعتمادی نشان میدهند که مردانی که ختنه میشوند در مقایسه با مردانی که ختنه نشدهاند، خطر کمتری برای ابتلا به عفونت HPV دارند. والدین باید بدون توجه به وضعیت ختنه، پسران خود را در برابر HPV واکسینه کنند. مردان فعال جنسی نیز باید اقدامات احتیاطی مناسب را برای جلوگیری از آلوده شدن به HPV انجام دهند. از آنجایی که واکسن HPV اکنون برای مردان تا سن 45 سالگی تایید شده است، مردان بیشتری میتوانند برای محافظت از سلامت جنسی خود این اقدام را انجام دهند.
- برای تقویت سیستم ایمنی خود یک سبک زندگی سالم را در پیش بگیرید: در حالی که هیچ رژیم غذایی خاصی برای جلوگیری از عفونت HPV یا سرطانهای مرتبط با HPV مشخص نشده است، شواهدی وجود دارد که پیروی از یک رژیم غذایی سالم و گیاهی سرشار از ویتامینها و مواد معدنی طبیعی باعث تقویت سیستم ایمنی میشود.
- برای زنان، برای تشخیص زودهنگام تغییرات پیش سرطانی غربالگری کنید: در برخی از زنان، عفونت HPV منجر به دیسپلازی دهانه رحم یا تغییرات غیر طبیعی در سلولهای دهانه رحم میشود. برای غربالگری، تست پاپ و HPV بسیار مهم و مفید میباشد.
مترجم و نویسنده: سارا فرخی مشاور ژنتیک