دلایل بروز اندومتریوز کدام اند؟ عوامل خطر اندومتریوز چیست؟
برای بررسی دلایل بروز اندومتریوز و عوامل خطر اندومتریوز نیاز است تا با یک چرخه قاعدگی نرمال آشنا شویم. در طی یک چرخه قاعدگی منظم، بدن شما پوشش رحم شما را از بین می برد. این کار اجازه می دهد تا خون قاعدگی از رحم شما از طریق مجرای کوچک دهانه رحم و از طریق واژن خارج شود.
علت دقیق آندومتریوز مشخص نیست و نظریه های مختلفی در مورد علت وجود دارد، اگرچه هیچ نظریه ای از نظر علمی اثبات نشده است.
یکی از قدیمی ترین نظریه ها در مورد دلایل بروز اندومتریوز این است که به دلیل فرایندی به نام قاعدگی برگشتی رخ می دهد. این زمانی اتفاق می افتد که خون قاعدگی به جای خروج از بدن از طریق واژن، از طریق لوله های رحمی به داخل حفره لگن شما برگردد.
نظریه دیگر این است که هورمون ها سلول های خارج از رحم را به سلول هایی شبیه به لایه های داخلی رحم تبدیل می کنند که به سلول های آندومتر معروف هستند.
برخی دیگر معتقدند که اگر مناطق کوچکی از شکم شما به بافت آندومتر تبدیل شود، این شرایط ممکن است رخ دهد. این حالت می تواند اتفاق بیفتد زیرا سلول های شکم شما از سلول های جنینی رشد می کنند که می توانند شکل خود را تغییر دهند و مانند سلول های آندومتر عمل کنند. معلوم نیست چرا این اتفاق می افتد!
این سلول های آندومتر جابجا شده ممکن است روی دیواره های لگن و سطوح اندام های لگن مانند مثانه، تخمدان ها و راست روده باشند. آنها در طول چرخه قاعدگی در پاسخ به هورمون های چرخه شما به رشد، ضخیم شدن و خونریزی ادامه می دهند.
همچنین ممکن است خون قاعدگی از طریق اسکار جراحی به داخل حفره لگن نشت کند، مانند پس از زایمان سزارین که یکی از دلایل بروز اندومتریوز است.
نظریه دیگر این است که سلول های آندومتر از طریق سیستم لنفاوی به خارج از رحم منتقل می شوند. نظریه دیگری ادعا می کند که این ممکن است به دلیل نقص سیستم ایمنی بدن باشد که سلول های آندومتر رحم را تخریب نمی کند.
برخی معتقدند که آندومتریوز ممکن است در دوره جنینی با بافت سلول نابجا که شروع به پاسخ به هورمون های بلوغ می کند، شروع شود. این را اغلب تئوری مولری می نامند. توسعه آندومتریوز همچنین ممکن است با ژنتیک یا حتی سموم محیطی مرتبط باشد.
مراحل آندومتریوز
آندومتریوز چهار مرحله یا نوع دارد. شامل:
- حداقل
- خفیف
- در حد متوسط
- شدید
عوامل مختلف مرحله اختلال را تعیین می کنند. این عوامل می تواند شامل محل، تعداد، اندازه و عمق کاشت آندومتر باشد.
مرحله 1: حداقل
در حداقل آندومتریوز، ضایعات یا زخم های کوچک و کاشت آندومتر کم عمق در تخمدان شما وجود دارد. همچنین ممکن است در حفره لگن یا اطراف آن التهاب وجود داشته باشد.
مرحله 2: خفیف
آندومتریوز خفیف شامل ضایعات سبک و کاشت های کم عمق در تخمدان و پوشش لگن است.
مرحله 3: متوسط
آندومتریوز متوسط شامل کاشت های عمیق در پوشش تخمدان و لگن شما است. همچنین می تواند ضایعات بیشتری وجود داشته باشد.
مرحله 4: شدید
شدیدترین مرحله آندومتریوز شامل کاشت عمیق در لایه لگن و تخمدان شما است. همچنین ممکن است در روده شما ضایعاتی وجود داشته باشد.
تشخیص
علائم آندومتریوز می تواند شبیه علائم بیماری های دیگر مانند کیست تخمدان و بیماری التهابی لگن باشد. درمان درد شما نیاز به تشخیص دقیق دارد.
پزشک شما یک یا چند آزمایش زیر را انجام می دهد:
تاریخچه مفصل
پزشک علائم و سابقه شخصی یا خانوادگی آندومتریوز را یادداشت می کند. همچنین ممکن است یک ارزیابی کلی از سلامت برای تعیین وجود علائم دیگری از اختلال طولانی مدت انجام شود.
معاینه بدنی
در طول معاینه لگن، پزشک به طور دستی شکم شما را برای وجود کیست یا زخم در پشت رحم لمس می کند.
سونوگرافی
پزشک شما ممکن است از سونوگرافی ترانس واژینال یا سونوگرافی شکمی استفاده کند. در سونوگرافی از طریق واژن، یک مبدل به واژن شما وارد می شود.
هر دو نوع سونوگرافی تصاویری از اندام های تولید مثل شما را فراهم می کنند. آنها می توانند به پزشک شما کمک کنند کیست های مرتبط با آندومتریوز را شناسایی کند، اما در رد بیماری موثر نیستند.
لاپاراسکوپی
تنها روش خاص برای شناسایی آندومتریوز مشاهده مستقیم آن است. این کار توسط یک عمل جراحی جزئی انجام می شود که به لاپاراسکوپی معروف است. پس از تشخیص، می توان بافت را با همان روش خارج کرد.
عوارض آندومتریوز
داشتن مشکلات مربوط به باروری از عوارض جدی آندومتریوز است. زنانی که فرم های ملایم تری دارند ممکن است بتوانند بچه دار شوند. حدود 30 تا 40 درصد از زنان مبتلا به آندومتریوز در بارداری مشکل دارند.
داروها باعث بهبود باروری نمی شوند. برخی از زنان پس از برداشتن بافت آندومتر با جراحی توانسته اند باردار شوند. اگر در مورد شما جواب نداد، ممکن است بخواهید روش های کمک باروری یا لقاح آزمایشگاهی را در نظر بگیرید تا به شما در بهبود شانس داشتن فرزند کمک کند.
اگر مبتلا به آندومتریوز شده اید و می خواهید بچه داشته باشید، ممکن است زودتر بچه دار شدن را در نظر بگیرید. علائم شما ممکن است با گذشت زمان بدتر شود، که این امر می تواند باعث شود بارداری به تنهایی دشوار باشد. قبل و حین بارداری باید توسط پزشک ارزیابی شوید. برای درک گزینه های خود با پزشک خود صحبت کنید.
حتی اگر باروری نگران کننده نباشد، مدیریت درد مزمن ممکن است دشوار باشد. افسردگی، اضطراب و سایر مسائل ذهنی غیر معمول نیستند. با پزشک خود در مورد راه های مقابله با این عوارض صحبت کنید. عضویت در یک گروه پشتیبانی نیز می تواند کمک کند.
عوامل خطر اندومتریوز
حدود 2 تا 10 درصد زنان باردار در ایالات متحده بین سنین 25 تا 40 سال مبتلا به آندومتریوز هستند. معمولاً این بیماری سال ها پس از شروع چرخه قاعدگی ایجاد می شود. این شرایط می تواند دردناک باشد اما درک عوامل خطر اندومتریوز به شما کمک می کند تا تعیین کنید که آیا مستعد ابتلا به این بیماری هستید و چه زمانی باید با پزشک خود صحبت کنید.
سن
زنان در هر سنی در معرض خطر آندومتریوز هستند. معمولاً زنان بین 25 تا 40 سال را درگیر می کند، اما علائم می توانند از بلوغ شروع شوند.
سابقه خانوادگی
اگر یکی از اعضای خانواده شما آندومتریوز دارد، با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری داشته باشید چرا که سابقه خانوادگی یکی از عوامل خطر اندومتریوز است.
تاریخچه بارداری
بارداری ممکن است به طور موقت علائم آندومتریوز را کاهش دهد. زنانی که بچه دار نشده اند بیشتر در معرض عوامل خطر اندومتریوز هستند. با این حال، آندومتریوز هنوز می تواند در زنانی که بچه دار شده اند رخ دهد. این از درک اینکه هورمون ها بر رشد و پیشرفت بیماری تأثیر می گذارند پشتیبانی می کند.
سابقه قاعدگی
سابقه مشکلات قاعدگی از عوامل خطر اندومتریوز است. اگر در زمینه پریود مشکلی دارید با پزشک خود صحبت کنید. این مسائل می تواند شامل چرخه های کوتاه تر، دوره های سنگین تر و طولانی تر یا قاعدگی باشد که از سنین جوانی شروع می شود. این عوامل ممکن است شما را در معرض خطر بیشتری قرار دهد.
پیش آگهی آندومتریوز (چشم انداز)
آندومتریوز یک بیماری مزمن است و هیچ درمانی ندارد. ما هنوز نمی دانیم که علت آن چیست.
اما این بدان معنا نیست که این شرایط باید بر زندگی روزمره شما تأثیر بگذارد. درمان های موثر برای کنترل مشکلات درد و باروری مانند داروها، هورمون درمانی و جراحی در دسترس است. علائم آندومتریوز معمولاً پس از یائسگی بهبود می یابد.
