گفتاردرمانی چیست؟
گفتاردرمانی به معنی ارزیابی و درمان مشکلات ارتباطی و اختلالات گفتاری است. این عمل توسط آسیب شناسان گفتار زبان (SLP) انجام می شود، که اغلب از آنها به عنوان گفتاردرمان یاد می شود.
از تکنیک های گفتاردرمانی برای بهبود ارتباطات استفاده می شود. این تکنیک ها شامل فن بیان، فعالیت های مداخله در زبان و سایر موارد به نوع اختلال گفتاری یا زبانی بستگی دارد.
گفتاردرمانی ممکن است برای اختلالات گفتاری که در کودکی یا در بزرگسالان ناشی از آسیب یا بیماری مانند سکته مغزی یا آسیب مغزی ایجاد می شود، لازم باشد.
چرا به گفتار درمانی نیاز دارید؟
چندین اختلال گفتاری و زبانی وجود دارد که با گفتاردرمانی قابل درمان است.
اختلالات مفصلی
اختلال مفصلی ناتوانی در شکل گیری صحیح اصوات خاص کلمه است. کودک مبتلا به این اختلال گفتاری ممکن است صداهای کلمه ای را رها کند، عوض کند، تحریف کند یا اضافه کند.
اختلالات روان بودن
این اختلال بر تسلط بر جریان، سرعت و ریتم گفتار تأثیر می گذارد. لکنت و بهم ریختگی از اختلالات روان بودن است. فردی که دچار لکنت است در بیرون آوردن صدا مشکل دارد و ممکن است گفتار او قطع شود یا ممکن است بخشی از کل کلمه را تکرار کند. فردی که دچار این اختلال است اغلب سریع صحبت می کند و کلمات را با هم ادغام می کند.
اختلالات رزونانس
اختلال تشدید هنگامی رخ می دهد که انسداد جریان منظم هوا در حفره های بینی یا دهان، ارتعاشات ناشی از کیفیت صدا را تغییر دهد. همچنین اگر دریچه ولوفارنکس به درستی بسته نشود، این اتفاق می افتد. اختلالات رزونانس اغلب با شکاف کام، اختلالات عصبی و لوزه های متورم همراه است.
اختلالات بیان
اختلال زبان بیانی مشکل در انتقال یا بیان اطلاعات است. اگر به اختلال بیانی مبتلا هستید، ممکن است در تشکیل جملات دقیق مانند استفاده از زمان فعل درست مشکل داشته باشید. این بیماری با اختلالات رشد، مانند سندرم داون و کاهش شنوایی همراه است. همچنین می تواند ناشی از ضربه به سر یا یک بیماری پزشکی باشد.
اختلالات شناختی-ارتباطی
مشکل در برقراری ارتباط به دلیل آسیب دیدگی در بخشی از مغز که توانایی تفکر شما را کنترل می کند، اختلال شناختی-ارتباطی نامیده می شود. این می تواند منجر به مشکلات حافظه، حل مسئله، مشکل در صحبت کردن یا گوش دادن شود. می تواند ناشی از مشکلات بیولوژیکی، از جمله رشد غیر طبیعی مغز، برخی شرایط عصبی، آسیب مغزی یا سکته مغزی باشد.
آفازی
این یک اختلال ارتباطی اکتسابی است که بر توانایی فرد در صحبت کردن و درک دیگران تأثیر می گذارد. همچنین اغلب بر توانایی خواندن و نوشتن فرد تأثیر می گذارد. سکته مغزی شایع ترین علت بروز آفازی است، اگرچه سایر اختلالات مغزی نیز می توانند آن را ایجاد کنند.
دیس آرتریا
این حالت به دلیل ضعف یا عدم توانایی در کنترل عضلات مورد استفاده برای گفتار، با گفتار کند یا نامفهوم مشخص می شود. این بیماری معمولاً به دلیل اختلالات سیستم عصبی و شرایطی است که باعث فلج صورت یا ضعف گلو و زبان می شود، مانند مولتیپل اسکلروزیس (MS)، اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) و سکته مغزی.
در طول گفتاردرمانی چه اتفاقی می افتد؟
گفتاردرمانی معمولاً با ارزیابی توسط SLP آغاز می شود که نوع اختلال ارتباطی و بهترین روش برای درمان آن را شناسایی می کند.
گفتاردرمانی برای کودکان
برای کودک شما، گفتاردرمانی بسته به اختلال گفتاری ممکن است در یک کلاس یا یک گروه کوچک انجام شود، یا به صورت فردی. تمرینات و فعالیت های گفتاردرمانی بسته به اختلال، سن و نیازهای کودک شما متفاوت است. در حین گفتاردرمانی برای کودکان، SLP ممکن است:
تعامل از طریق گفتگو و بازی و استفاده از کتاب، اشیاء دیگر را به عنوان بخشی از مداخله زبان برای کمک به تحریک رشد زبان به تصویر بکشید
در حین بازی متناسب با سن، صداها و هجاهای صحیح را برای کودک در نظر بگیرید تا نحوه تولید صداهای خاص را به کودک بیاموزید
گفتاردرمانی برای بزرگسالان
گفتاردرمانی برای بزرگسالان نیز با ارزیابی برای تعیین نیازهای شما و بهترین روش درمانی آغاز می شود. تمرینات گفتاردرمانی برای بزرگسالان می تواند به شما در گفتار، زبان و ارتباط شناختی کمک کند.
در صورت آسیب دیدگی یا شرایط پزشکی، مانند بیماری پارکینسون یا سرطان دهان که موجب مشکلات بلع می شوند، درمان می تواند شامل آموزش مجدد عملکرد بلع باشد.
تمرینات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- حل مسئله، حافظه و سازماندهی و سایر فعالیت هایی که در جهت بهبود ارتباط شناختی است
- تاکتیک های مکالمه برای بهبود ارتباطات اجتماعی
- تمرینات تنفسی برای رزونانس
- تمرینات تقویت عضلات دهان
اگر می خواهید تمرینات گفتاردرمانی را در خانه امتحان کنید منابع زیادی در دسترس است، از جمله:
- برنامه های گفتاردرمانی
- بازی ها و اسباب بازی های توسعه زبان، مانند فلش کارت ها
- کتاب کار
چه مدت به گفتاردرمانی نیاز دارید؟
مدت زمانی که فرد به گفتاردرمانی نیاز دارد به عوامل مختلفی بستگی دارد از جمله:
- سن آن ها
- نوع و شدت اختلال گفتاری
- تکرار درمان
- زمینه پزشکی
- درمان یک بیماری پزشکی زمینه ای
برخی از اختلالات گفتاری از کودکی شروع می شوند و با افزایش سن بهبود می یابند، در حالی که برخی دیگر تا بزرگسالی ادامه دارند و به درمان و نگهداری طولانی مدت نیاز دارند.
یک اختلال ارتباطی ناشی از سکته مغزی یا سایر شرایط پزشکی ممکن است با بهبود شرایط پزشکی بهبود یابد.
گفتار درمانی چقدر موفق است؟
میزان موفقیت گفتار درمانی بسته به نوع اختلال تحت درمان و گروه های سنی متفاوت است. زمانی که گفتار درمانی را شروع می کنید نیز می تواند در نتیجه تأثیر بگذارد.
تحقیقات نشان داده که گفتار درمانی برای کودکان خردسال، در صورت شروع زود هنگام و مشارکت در خانه، بیشترین موفقیت را دارد.
چکیده
گفتاردرمانی می تواند طیف وسیعی از تاخیرها و اختلالات گفتاری و زبانی را در کودکان و بزرگسالان درمان کند. با مداخله زودهنگام، گفتار درمانی می تواند ارتباطات را بهبود بخشد و اعتماد به نفس را تقویت کند.
